സംയോഗം (ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഘട്ടം) എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മറുപടികളിലെ വിവരങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച്, കൂടുതൽ വിശദവും വ്യക്തവുമായ ഒരൊറ്റ വിവരണമായി താഴെ നൽകുന്നു:
സംയോഗം (Samyogam): ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഘട്ടം – വിശദമായ വിവരണം
മതിയായ പൂർവ്വകേളികൾക്ക് ശേഷം (after sufficient foreplay) പങ്കാളികൾ ശാരീരികമായി ഒന്നിക്കുന്ന, ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ കാതലായ ഘട്ടമാണ് സംയോഗം. കേവലം ശാരീരികമായ ഒരു പ്രവൃ എന്നതിനപ്പുറം, പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള സജീവമായ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളും വൈകാരികമായ പങ്കുവെക്കലുകളും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന, ഒരു സ്വാഭാabic പുരോഗതിയുള്ള പ്രക്രിയയായാണ് കാമസൂത്രം ഇതിനെ കാണുന്നത്. ഇതിൻ്റെ പ്രാഥമിക ലക്ഷ്യം പരസ്പരമുള്ള ആനന്ദവും (mutual pleasure) സംതൃപ്തിയും, ആത്യന്തികമായി രതിമൂർച്ഛയുമാണ് (orgasm). കർശനമായ ‘സ്റ്റെപ്പുകൾ’ ഇല്ലെങ്കിലും, സംയോഗത്തിനുള്ളിൽ ഒരു സ്വാഭാabic പുരോഗതിയും പ്രധാന ഘടകങ്ങളും വാത്സ്യായനൻ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.
1. പ്രവേശനവും പ്രാരംഭ ഘട്ടവും (Initiation and Initial Phase):
തുടക്കം: പങ്കാളികൾ രണ്ടുപേരും ശാരീരികമായും മാനസികമായും തയ്യാറാകുമ്പോൾ, അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പ്രാരംഭ ആസനത്തിൽ (position) പുരുഷലിംഗം യോനിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു. ഇത് ധൃതിയിലല്ലാതെ, സൗമ്യമായും പരസ്പര സമ്മതത്തോടെയുമാണ് വേണ്ടത്.
പ്രാരംഭ ചലനങ്ങൾ: പ്രവേശനത്തിന് ശേഷം, സാധാരണയായി സാവധാനത്തിലുള്ളതും ആഴം കുറഞ്ഞതുമായ ചലനങ്ങളോടെയാണ് തുടങ്ങുന്നത്. ഇത് പങ്കാളികൾക്ക് ആ നിലയുമായി പൊരുത്തപ്പെടാനും, ഒരുമിച്ചുള്ള ഒരു താളം (rhythm) കണ്ടെത്താനും, സുഖകരമായ ഒരു തുടക്കം ലഭിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. പൂർവ്വകേളിയിലെ ലാളനകളും മൃദല ചുംബനങ്ങളും ഈ ഘട്ടത്തിലും തുടർന്നേക്കാം.
2. തീവ്രത വർദ്ധിപ്പിക്കലും വൈവിധ്യവും (Building Intensity and Variety):
ഉത്തേജനം വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് സംയോഗം കൂടുതൽ തീവ്രവും ചലനാത്മകവുമാകുന്ന ഘട്ടമാണിത്. ഇതിൽ പല ഘടകങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു:
ചലനങ്ങളും താളവും (Movement and Rhythm): പങ്കാളികളുടെ ഉത്തേജന നിലയനുസരിച്ച് ചലനങ്ങളുടെ വേഗത (മന്ദം-സാവധാനം, മധ്യമം-ഇടത്തരം, ചണ്ഡം-വേഗത്തിൽ), ആഴം, താളം എന്നിവയിൽ വ്യത്യാസം വരുന്നു. ചലനങ്ങൾ പരസ്പരം ഏകോപിപ്പിക്കുന്നതും (synchronizing), അല്ലെങ്കിൽ ബോധപൂർവ്വം വേഗതയിലും താളത്തിലും മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നതും പുതിയ ഉത്തേജനങ്ങൾ നൽകാൻ സഹായിക്കും.
ആസനങ്ങളുടെ പ്രയോഗവും മാറ്റവും (Application and Changing of Positions): ഈ ഘട്ടത്തിൽ, പങ്കാളികൾക്ക് കൂടുതൽ സുഖം നൽകുന്നതോ, പ്രത്യേക ഉത്തേജനം നൽകുന്നതോ ആയ മറ്റ് ആസനങ്ങളിലേക്ക് മാറാവുന്നതാണ്. ഉത്താനം, പാർശ്വ സംപുഷ്ടം, ഉപവിഷ്ടകം, വ്യായാനിതകം, ധേനുകം തുടങ്ങി കാമസൂത്രത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന വിവിധ രീതികൾ പരീക്ഷിക്കുന്നത് ബന്ധത്തിന് പുതുമ നൽകാനും, മടുപ്പ് ഒഴിവാക്കാനും, വ്യത്യസ്ത സംവേദനങ്ങൾ കണ്ടെത്താനും സഹായിക്കും.
തുടർച്ചയായ ഇന്ദ്രിയാനുഭവം (Continuous Sensory Engagement): സംയോഗം പുരോഗമിക്കുമ്പോഴും ലാളനകൾ തുടരുന്നു. തീവ്രമായ ചുംബനങ്ങൾ, ദൃഢമായ ആലിംഗനങ്ങൾ, കൈകൾ കൊണ്ട് എത്താവുന്ന ഭാഗങ്ങളിൽ തലോടുന്നത് (സ്തനങ്ങൾ, നിതംബം, പുറം), ആനന്ദം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ (സീൽക്കാരം) എന്നിവയെല്ലാം ഈ ഘട്ടത്തിൻ്റെ ഭാഗമാണ്. ചിലപ്പോൾ, അഭിനിവേശത്തിൻ്റെ പാരമ്യത്തിൽ, സമ്മതത്തോടെ മൃദലമായ നഖ/ദന്തച്ഛേദ്യങ്ങൾ കൈമാറുന്നതും സംഭവിക്കാം.
പുരുഷായിതം (Purushayitam): സ്ത്രീ മുൻകൈ എടുത്ത് ചലനങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്ന പുരുഷായിതം പലപ്പോഴും ഈ ഘട്ടത്തിലാണ് പ്രകടമാകുന്നത്. സ്ത്രീക്ക് തൻ്റെ സംതൃപ്തിക്ക് അനുസരിച്ച് വേഗതയും താളവും നിയന്ത്രിക്കാൻ ഇത് അവസരം നൽകുന്നു.
ലക്ഷണങ്ങൾ തിരിച്ചറിയൽ: സംയോഗം പുരോഗമിച്ച്, തൻ്റെയും പങ്കാളിയുടെയും ശരീരത്തിൽ രതിമൂർച്ഛ അടുക്കുന്നതിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ (വർദ്ധിച്ച ശ്വാസോച്ഛ്വാസം, ഹൃദയമിടിപ്പ്, പേശികളുടെ മുറുക്കം, പ്രത്യേക തരം ചലനങ്ങൾ) മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം.
അനുയോജ്യമായ ക്രമീകരണം: രതിമൂർച്ഛയെ സുഗമമാക്കുന്നതിന് ചലനങ്ങളുടെ വേഗതയോ ആഴമോ രീതികളോ ക്രമീകരിക്കാം. ചിലർക്ക് വേഗത കൂട്ടുമ്പോഴാകാം, മറ്റ് ചിലർക്ക് ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥാനത്ത് ഉത്തേജനം കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോഴാകാം മൂർച്ഛയിലെത്താൻ എളുപ്പം. പങ്കാളിയുടെ പ്രതികരണം ഇവിടെ നിർണ്ണായകമാണ്.
പരസ്പര സംതൃപ്തി: ഒരേ സമയം രതിമൂർച്ഛ സംഭവിക്കുന്നത് (സമരതി) ഉത്തമമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അതിന് സാധിച്ചില്ലെങ്കിൽ പോലും, പങ്കാളിയുടെ (പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീയുടെ) സംതൃപ്തി ഉറപ്പാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം. പങ്കാളികളുടെ ശാരീരിക പ്രകൃതം അനുസരിച്ച് (ഉദാ: ശീഘ്രരതൻ – പെട്ടെന്ന് സ്ഖലനം സംഭവിക്കുന്നയാൾ, ചിരരതൻ – ദീർഘനേരം തുടരാൻ കഴിയുന്നയാൾ) സമയദൈർഘ്യത്തിൽ വ്യത്യാസമുണ്ടാകാം, ഇതിൽ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കൽ ആവശ്യമാണ്.
രതിമൂർച്ഛ: ലൈംഗികാനന്ദത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന അവസ്ഥ.
രതിമൂർച്ഛയ്ക്ക് തൊട്ടുപിന്നാലെയുള്ള ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ. ചലനങ്ങൾ സ്വാഭാവികമായി കുറഞ്ഞുവരികയോ നിർത്തുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഈ സമയം പെട്ടെന്ന് അകന്നുമാറാതെ, ആലിംഗനത്തിൽ തുടരുകയോ, മൃദലമായി സ്പർശിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് സംയോഗത്തിൽ നിന്ന് അടുത്ത ഘട്ടമായ ‘സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ’യിലേക്ക് (Aftercare) സമാധാനപരമായി കടക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.
പ്രധാന തത്വം: പരസ്പര ശ്രദ്ധ (Overarching Principle: Mutual Focus):
സംയോഗത്തിൻ്റെ ഈ എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളിലും കാമസൂത്രം ഊന്നൽ നൽകുന്ന പ്രധാന കാര്യം പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള പരസ്പര ശ്രദ്ധയും പ്രതികരണവുമാണ്. പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ, അനിഷ്ടങ്ങൾ, സുഖം, അസ്വസ്ഥത എന്നിവ നിരന്തരം നിരീക്ഷിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം. വാക്കുകൾ കൊണ്ടോ അല്ലാതെയോ ഉള്ള ആശയവിനിമയം പ്രധാനമാണ്.
ഉപസംഹാരം:
കാമസൂത്രത്തിലെ സംയോഗം എന്നത് ഒരു തുടർച്ചയും ഒഴുക്കുമുള്ള, ബഹുമുഖമായ ഒരു അനുഭവമാണ്. മൃദലമായ തുടക്കത്തിൽ നിന്ന് തീവ്രതയിലേക്കും രതിമൂർച്ഛയിലേക്കും നീങ്ങുന്ന ഒരു പുരോഗതി ഇതിലുണ്ട്. ഈ യാത്രയിൽ വിവിധ ആസനങ്ങളും ചലനങ്ങളും ലാളനകളും ഒരു പങ്കുവഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം, ഈ ശാരീരിക പ്രവർത്തികൾക്കിടയിലും നിലനിൽക്കുന്ന വൈകാരിക ബന്ധവും, പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാനും സന്തോഷിപ്പിക്കാനുമുള്ള നിരന്തരമായ ശ്രദ്ധയുമാണ്. ഇത് സംയോഗത്തെ കേവലം ഒരു ശാരീരിക പ്രവൃത്തിയല്ല, മറിച്ച് ആഴത്തിലുള്ള ഒരു പങ്കുവെക്കലാക്കി മാറ്റുന്നു.
