വാത്സ്യായന മഹർഷി രചിച്ച കാമസൂത്രം, മനുഷ്യജീവിതത്തിലെ ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥമാണ്. കേവലം ലൈംഗിക കേളികളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിനപ്പുറം, ഒരു വ്യക്തിയുടെ സാമൂഹികവും സാംസ്കാരികവുമായ ജീവിതത്തിൽ ലൈംഗികതയ്ക്കുള്ള പങ്കിനെക്കുറിച്ചും ഇത് സംസാരിക്കുന്നു. കാമസൂത്രത്തിലെ രണ്ടാം അദ്ധ്യായമായ ‘സാമ്പ്രയോഗികം’ (ലൈംഗിക സംയോഗം) പ്രധാനമായും ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന്റെ പ്രായോഗിക വശങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് വിശദീകരിക്കുന്നത്. വാത്സ്യായനൻ ലൈംഗികതയെ ഒരു കലയും ശാസ്ത്രവുമായാണ് ഈ അദ്ധ്യായത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്.
രതിബന്ധങ്ങളുടെ വർഗ്ഗീകരണം: സാമ്പ്രയോഗികം, ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളെ പല രീതിയിൽ വർഗ്ഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് വാത്സ്യായനന്റെ ശാസ്ത്രീയമായ സമീപനത്തെ കാണിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്:
ശാരീരിക അളവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള ചേർച്ചകൾ.
രതിയുടെ വേഗതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള വർഗ്ഗീകരണം (ഉദാ: മൃദു, മധ്യമം, അതിവേഗം).
സ്ത്രീപുരുഷന്മാരുടെ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ സ്വഭാവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ചേർച്ചകൾ. ഈ വർഗ്ഗീകരണങ്ങൾ പങ്കാളികൾക്ക് പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാനും അനുയോജ്യമായ രീതികൾ തിരഞ്ഞെടുക്കാനും സഹായിക്കുമെന്നാണ് വാത്സ്യായനൻ കരുതുന്നത്.
ലൈംഗികത ഒരു കല: ലൈംഗിക ബന്ധത്തിലെ ശാരീരിക പ്രവൃത്തികളെ ഒരു കലാരൂപം പോലെയാണ് സാമ്പ്രയോഗികത്തിൽ വിവരിക്കുന്നത്. പ്രശസ്തമായ ‘ചതുഷഷ്ഠി കലകൾ’ (64 കലകൾ) ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്. സാമ്പ്രയോഗികത്തിൽ പ്രധാനമായും താഴെപ്പറയുന്ന വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നു:
ആലിംഗനം (Embraces): വിവിധ തരത്തിലുള്ള ആലിംഗനങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ സന്ദർഭങ്ങളെക്കുറിച്ചും പറയുന്നു. സ്നേഹവും അടുപ്പവും പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങളായാണ് ഇവയെ കാണുന്നത്.
ചുംബനം (Kisses): ശരീരത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലുള്ള ചുംബനങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ അർത്ഥങ്ങളെക്കുറിച്ചും വിശദീകരിക്കുന്നു.
നഖച്ഛേദ്യം (Nail Marks), ദന്തച്ഛേദ്യം (Teeth Marks): ഉത്തേജനത്തിനും ഓർമ്മപ്പെടുത്തലിനുമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന അടയാളങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു. ഇവ പ്രയോഗിക്കുമ്പോൾ പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾക്കും വേദനയില്ലാത്ത രീതിക്കും പ്രാധാന്യം നൽകണമെന്ന് വാത്സ്യായനൻ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
സംവേശനം (ആസനങ്ങൾ – Positions): വിവിധ തരത്തിലുള്ള സംയോഗ രീതികളെയും (ആസനങ്ങൾ) അവയുടെ പ്രായോഗികതയെയും കുറിച്ച് വിവരിക്കുന്നു. ഇത് കേവലം ശാരീരിക അഭ്യാസങ്ങളല്ല, മറിച്ച് പങ്കാളികളുടെ സൗകര്യത്തിനും ആനന്ദത്തിനും അനുസരിച്ച് തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടവയാണ്.
സീൽക്കാരം (Sounds): രതിസമയത്തുണ്ടാകുന്ന ശബ്ദങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വികാരങ്ങളെക്കുറിച്ചും സൂചനകളുണ്ട്.
പരസ്പര ധാരണയുടെയും ബഹുമാനത്തിന്റെയും പ്രാധാന്യം: സാമ്പ്രയോഗികം ശാരീരിക വശങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുമ്പോഴും, വൈകാരിക ബന്ധത്തിനും പരസ്പര ബഹുമാനത്തിനും വലിയ ഊന്നൽ നൽകുന്നുണ്ട്. വാത്സ്യായനന്റെ പ്രധാന ആശയങ്ങൾ ഇവയാണ്:
പരസ്പര സമ്മതം: എല്ലാ പ്രവൃത്തികളും പങ്കാളിയുടെ പൂർണ്ണ സമ്മതത്തോടെയായിരിക്കണം. നിർബന്ധിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ല.
ഇംഗിതജ്ഞാനം (Understanding Partner’s Desires): പങ്കാളിയുടെ ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ടങ്ങളും സൂക്ഷ്മമായി മനസ്സിലാക്കി പെരുമാറേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.
ബഹുമാനം: പങ്കാളിയെ ഒരു വ്യക്തിയായി കണ്ട് ബഹുമാനിക്കണം.
വിശ്വാസം: ദൃഢമായ ബന്ധത്തിന് വിശ്വാസം അനിവാര്യമാണ്.
ഉപസംഹാരം: ‘സാമ്പ്രയോഗികം’ എന്ന അദ്ധ്യായം ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളെ വളരെ വിശദമായും എന്നാൽ ചിട്ടയായും സമീപിക്കുന്നു. ശാരീരികമായ ആനന്ദത്തിനൊപ്പം മാനസികമായ അടുപ്പത്തിനും പരസ്പര ബഹുമാനത്തിനും സമ്മതത്തിനും പ്രാധാന്യം നൽകണമെന്നും വാത്സ്യായനൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ലൈംഗികതയെ ഒരു കലയും ശാസ്ത്രവുമായി കണ്ട്, അതിനെ ജീവിതത്തിന്റെ സന്തോഷകരമായ ഭാഗമാക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന പ്രായോഗിക നിർദ്ദേശങ്ങളാണ് ഈ അദ്ധ്യായം നൽകുന്നത്. ഇത് കേവലം ശാരീരിക തൃഷ്ണ ശമിപ്പിക്കാനുള്ള വഴികാട്ടിയല്ല, മറിച്ച് പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ശക്തിപ്പെടുത്താനും ജീവിതം ആസ്വാദ്യകരമാക്കാനുമുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗദർശി കൂടിയാണ്.
