കാമസൂത്രത്തിലെ ‘സംവേശനം’ അഥവാ ‘ആസനങ്ങൾ’ (ലൈംഗിക ബന്ധത്തിലെ രീതികൾ/നിലകൾ – Positions) എന്ന ഭാഗത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായി വിവരിക്കാം. കാമസൂത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ ഭാഗങ്ങളിൽ ഒന്നാണിത്. സാമ്പ്രയോഗികം എന്ന രണ്ടാം അദ്ധ്യായത്തിലാണ് വാത്സ്യായനൻ വിവിധ സംയോഗ രീതികളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത്.
എന്തുകൊണ്ട് ഇത്രയധികം ആസനങ്ങൾ? (Purpose):
വാത്സ്യായനൻ നിരവധി ആസനങ്ങൾ വിവരിക്കുന്നത് കേവലം ഒരു പട്ടിക നൽകാനല്ല. അതിന് പല ഉദ്ദേശ്യങ്ങളുമുണ്ട്:
വൈവിധ്യം (Variety): ലൈംഗിക ജീവിതത്തിൽ പുതുമയും താൽപ്പര്യവും നിലനിർത്താൻ വ്യത്യസ്ത രീതികൾ സഹായിക്കും.
ആനന്ദം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ (Maximizing Pleasure): ചില പ്രത്യേക ആസനങ്ങൾ സംവേദനക്ഷമത കൂട്ടാനും, ആഴത്തിലുള്ള സ്പർശനം സാധ്യമാക്കാനും, അതുവഴി പങ്കാളികൾക്ക് കൂടുതൽ ആനന്ദം നൽകാനും ഉപകരിക്കും.
ശാരീരിക പ്രത്യേകതകൾ പരിഗണിച്ച് (Accommodating Physical Differences): പങ്കാളികളുടെ ഉയരം, ഭാരം, വഴക്കം, ഊർജ്ജനില എന്നിവ അനുസരിച്ച് സൗകര്യപ്രദമായ രീതികൾ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കും.
പ്രത്യേക ഉത്തേജനത്തിന് (Specific Stimulation): ചില ആസനങ്ങൾ സ്ത്രീയുടെയോ പുരുഷൻ്റെയോ ശരീരത്തിലെ പ്രത്യേക ഭാഗങ്ങളിൽ ഉത്തേജനം നൽകാൻ സഹായിക്കുന്നവയാണ്.
ബന്ധത്തിൽ പുതുമ നിലനിർത്താൻ (Maintaining Novelty): ഒരേ രീതിയിലുള്ള ബന്ധം മടുപ്പുളവാക്കാം. പുതിയ രീതികൾ പരീക്ഷിക്കുന്നത് ബന്ധത്തിന് ഉന്മേഷം നൽകും.
പ്രധാന തരം ആസനങ്ങൾ/വിഭാഗങ്ങൾ (Main Categories):
കാമസൂത്രത്തിൽ അറുപത്തിനാല് കലകളെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ, അറുപത്തിനാല് ആസനങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഒരു ധാരണയുണ്ട്. എന്നാൽ വാത്സ്യായനൻ കൃത്യം 64 എണ്ണം എന്ന രീതിയിലല്ല, മറിച്ച് അടിസ്ഥാന നിലകളിൽ നിന്നും രൂപപ്പെടുന്ന പല രീതികളെയും അവയുടെ വകഭേദങ്ങളെയും കുറിച്ചാണ് വിവരിക്കുന്നത്. പ്രധാനപ്പെട്ട ചില വിഭാഗങ്ങൾ ഇവയാണ്:
ഉത്താനം (Uttana): സ്ത്രീ മലർന്നു കിടന്നുകൊണ്ടുള്ള രീതികൾ. ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായ രീതിയാണിത്. ഇതിൽ തന്നെ കാലുകൾ വെക്കുന്ന രീതി അനുസരിച്ച് ധാരാളം ഉപവിഭാഗങ്ങളുണ്ട്.
പാർശ്വ സംപുഷ്ടം (Parshva Samputam): പങ്കാളികൾ വശം ചരിഞ്ഞു കിടന്നുകൊണ്ടുള്ള രീതികൾ.
ഉപവിഷ്ടകം (Upavishtakam): പങ്കാളികൾ ഇരുന്നുകൊണ്ടുള്ള രീതികൾ. ഇതിലും പരസ്പരം അഭിമുഖമായും, ഒരാൾ പുറം തിരിഞ്ഞുമിരിക്കുന്ന രീതികളുണ്ട്.
ഉത്ഥിതകം (Utthitakam): നിന്നുകൊണ്ടുള്ള രീതികൾ. ഇതിന് ശാരീരികമായ കഴിവ് കൂടുതലാവശ്യമാണ്.
വ്യായാനിതകം (Vyayanitakam): സ്ത്രീ പുരുഷൻ്റെ മുകളിൽ വരുന്ന രീതികൾ.
പുരുഷായിതം (Purushayitam): സ്ത്രീ മുൻകൈ എടുത്ത് ബന്ധപ്പെടുന്ന രീതികൾ. ഇത് സ്ത്രീയുടെ ലൈംഗിക സ്വാതന്ത്ര്യത്തെയും ആഗ്രഹങ്ങളെയും അംഗീകരിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. പലപ്പോഴും സ്ത്രീ മുകളിലായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാണ് ഇത് വിവരിക്കുന്നത്.
ധേനുകം (Dhenukam): പശുവിൻ്റെ നിലയിലുള്ള രീതി (നാലുകാലിൽ നിൽക്കുന്നതുപോലെ). പിന്നിലൂടെയുള്ള പ്രവേശനത്തിന് ഈ രീതി ഉപയോഗിക്കുന്നു.
മറ്റുള്ളവ: ഇവ കൂടാതെ ‘ഐന്ദ്രകം’, ‘ഗജലീല’ തുടങ്ങി കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ രീതികളെക്കുറിച്ചും സൂചനകളുണ്ട്.
പ്രായോഗികതയും തിരഞ്ഞെടുപ്പും (Practicality and Choice):
ഏത് ആസനം തിരഞ്ഞെടുക്കണം എന്നത് പല ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു:
സൗകര്യവും കഴിവും: പങ്കാളികളുടെ ശാരീരികക്ഷമത, വഴക്കം, പ്രായം എന്നിവ പരിഗണിക്കണം.
ആഗ്രഹിക്കുന്ന അനുഭൂതി: ചില രീതികൾ ആഴത്തിലുള്ള പ്രവേശനം നൽകും, ചിലത് ഉപരിപ്ലവമായ ഉത്തേജനം നൽകും.
മാനസികാവസ്ഥയും ഊർജ്ജവും: ചിലപ്പോൾ ലളിതമായ രീതികളാവാം താൽപ്പര്യം, മറ്റ് ചിലപ്പോൾ കൂടുതൽ സാഹസികമായവ പരീക്ഷിക്കാൻ തോന്നാം.
പങ്കാളിയുടെ താൽപ്പര്യം: ഏത് രീതിയാണ് പങ്കാളിക്ക് കൂടുതൽ ഇഷ്ടം എന്നത് പ്രധാനമാണ്.
ശാരീരികത്തിനപ്പുറം (Beyond the Physical):
വാത്സ്യായനൻ ആസനങ്ങൾ വിവരിക്കുമ്പോൾ, അത് കേവലം ശാരീരികമായ അഭ്യാസങ്ങളല്ല. പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള സഹകരണം, പരസ്പര ധാരണ, ആനന്ദം പങ്കിടൽ എന്നിവയ്ക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു. ഓരോ ചലനവും പരസ്പരം അറിഞ്ഞും ആസ്വദിച്ചുമാണ് ചെയ്യേണ്ടത്. ‘പുരുഷായിതം’ പോലുള്ള രീതികൾ സ്ത്രീയുടെ പങ്കാളിത്തത്തിനും മുൻകൈയ്യെടുക്കലിനും പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു.
ഉപസംഹാരം:
കാമസൂത്രത്തിലെ ആസനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം, ലൈംഗിക ബന്ധത്തിലെ ശാരീരിക സാധ്യതകളുടെ ഒരു വലിയ ലോകം തുറന്നുതരുന്നു. ഇത് കേവലം അഭ്യാസപ്രകടനങ്ങളുടെ പട്ടികയല്ല, മറിച്ച് വൈവിധ്യത്തിലൂടെയും ശരിയായ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെയും പങ്കാളികൾക്ക് പരമാവധി ആനന്ദവും അടുപ്പവും എങ്ങനെ നേടാം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രായോഗികവും താത്വികവുമായ வழികാട്ടിയാണ്. പരസ്പര സമ്മതത്തിനും സന്തോഷത്തിനും ഊന്നൽ നൽകുന്ന ഒരു കലയായാണ് വാത്സ്യായനൻ ഇതിനെ സമീപിക്കുന്നത്.
