കാമസൂത്ര

കാമസൂത്രത്തിലെ അഞ്ചാമത്തെ അധികരണമായ ‘പാരദാരികം’ (Paaradaarikam) എന്ന ഭാഗത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പറയാം. ‘പരദാരം’ എന്നാൽ ‘അന്യൻ്റെ ഭാര്യ’ (another man’s wife) എന്നാണ് അർത്ഥം. പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ, മറ്റ് പുരുഷന്മാരുടെ ഭാര്യമാരുമായുള്ള ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് ഈ ഭാഗം പ്രധാനമായും ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്. കാമസൂത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വിവാദപരവും സങ്കീർണ്ണവുമായ ഭാഗങ്ങളിലൊന്നാണിത്.

എന്താണ് പാരദാരികത്തിൽ പറയുന്നത്?

ഈ ഭാഗത്ത്, ഒരു പുരുഷൻ (‘നായകൻ’) അന്യൻ്റെ ഭാര്യയെ (‘പരദാരം’) വശീകരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും, അവരുമായി രഹസ്യബന്ധം പുലർത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ചുമുള്ള രീതികളും തന്ത്രങ്ങളുമാണ് വാത്സ്യായനൻ വിശദീകരിക്കുന്നത്. എന്നാൽ, ഇത് അത്തരം ബന്ധങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനാണോ അതോ അന്നത്തെ സമൂഹത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ഇത്തരം പ്രവണതകളെ വിശകലനം ചെയ്യാനും അതിലെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകാനുമാണോ എഴുതിയത് എന്ന കാര്യത്തിൽ പണ്ഡിതർക്കിടയിൽ വ്യത്യസ്ത അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്.

പാരദാരികത്തിലെ പ്രധാന വിഷയങ്ങൾ:

1. ബന്ധങ്ങൾക്ക് പിന്നിലെ കാരണങ്ങൾ (Reasons for Affairs):

   • പുരുഷന്മാർ എന്ത്കൊണ്ട് പരസ്ത്രീഗമനത്തിന് മുതിരുന്നു (ഉദാ: സ്വന്തം വിവാഹത്തിലെ അതൃപ്തി, പുതുമയോടുള്ള ആഗ്രഹം, വെല്ലുവിളി, പ്രതികാരം, കേവലമായ ലൈംഗികാസക്തി, ഒരു പ്രത്യേക സ്ത്രീയോടുള്ള ആകർഷണം) എന്നും, വിവാഹിതരായ സ്ത്രീകൾ എന്ത്കൊണ്ട് അത്തരം ബന്ധങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങിയേക്കാം (ഉദാ: ഭർത്താവിൽ നിന്നുള്ള അവഗണന, ലൈംഗികമായോ വൈകാരികമായോ ഉള്ള അതൃപ്തി, പ്രണയത്തിനോ ശ്രദ്ധയ്ക്കോ വേണ്ടിയുള്ള ആഗ്രഹം, പ്രതികാരം, നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങേണ്ടി വരുന്നത്, സ്വാഭാവികമായ താൽപ്പര്യം) എന്നും വാത്സ്യായനൻ മനഃശാസ്ത്രപരമായി വിശകലനം ചെയ്യുന്നു.

2. അവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്തലും സ്ത്രീകളെ തിരിച്ചറിയലും (Identifying Opportunities and Women):

   • ഏതൊക്കെ തരം സ്ത്രീകൾ ഇത്തരം ബന്ധങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ വഴങ്ങാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്നും, ഏതൊക്കെ സാഹചര്യങ്ങളിൽ അതിനുള്ള അവസരങ്ങൾ ഒത്തുവന്നേക്കാമെന്നും ഇതിൽ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. (ഈ ഭാഗം ആധുനിക കാഴ്ചപ്പാടിൽ വളരെ വിമർശനാത്മകമായി കാണാവുന്നതാണ്).

3. സമീപന രീതികളും വശീകരണ തന്ത്രങ്ങളും (Methods of Approach and Seduction):

   • അന്യൻ്റെ ഭാര്യയെ സമീപിക്കാനും വശീകരിക്കാനും പുരുഷൻ (‘നായകൻ’) ഉപയോഗിച്ചേക്കാവുന്ന വിവിധ തന്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പറയുന്നു. ഇതിൽ താഴെപ്പറയുന്നവ ഉൾപ്പെടുന്നു:
     • വിശ്വാസം നേടിയെടുത്ത് സൗഹൃദം സ്ഥാപിക്കൽ.
     • ദൂതിമാരെ (സ്ത്രീകളായ ദൂതർ) ഉപയോഗിക്കൽ.
     • തൻ്റെ കഴിവുകൾ, സമ്പത്ത്, ആകർഷകമായ പെരുമാറ്റം എന്നിവ പ്രകടിപ്പിക്കൽ.
     • സ്ത്രീയുടെ മനഃശാസ്ത്രം മനസ്സിലാക്കി അവളുടെ ദൗർബല്യങ്ങളെ മുതലെടുക്കൽ.
     • രഹസ്യമായി കാണാനുള്ള അവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കൽ.
     • മുഖസ്തുതിയും സമ്മാനങ്ങളും നൽകൽ.

4. രഹസ്യബന്ധം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകൽ (Conducting the Affair):

   • ബന്ധം രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും, പിടിക്കപ്പെടാതിരിക്കാനുള്ള മുൻകരുതലുകളെക്കുറിച്ചും, രഹസ്യ സന്ദേശങ്ങൾ കൈമാറുന്നതിനെക്കുറിച്ചും, കൂടിക്കാഴ്ചകൾ ക്രമീകരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും ഇതിൽ പറയുന്നു.

5. അനന്തരഫലങ്ങളും അപകടങ്ങളും (Consequences and Dangers):

   • ഇതാണ് പാരദാരികത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഭാഗം. ഇത്തരം ബന്ധങ്ങൾക്കുള്ള ഭീകരമായ അപകടങ്ങളെയും ദൂഷ്യഫലങ്ങളെയും കുറിച്ച് വാത്സ്യായനൻ വളരെ വ്യക്തമായി മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു:
     • ധർമ്മനാശം (Loss of Dharma): പരസ്ത്രീഗമനം സാമൂഹികവും സദാചാരപരവുമായ വലിയ തെറ്റാണ്. ഇത് ധർമ്മത്തിന് വിരുദ്ധമാണ്.
     • അർത്ഥനാശം (Loss of Artha): ധനം, പ്രശസ്തി, സാമൂഹിക സ്ഥാനം എന്നിവ നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത. ഭർത്താവിൽ നിന്നോ സമൂഹത്തിൽ നിന്നോ ഉള്ള ശിക്ഷാനടപടികൾ, ഭീഷണി എന്നിവ നേരിടേണ്ടി വരാം.
     • ജീവന് ആപത്ത് (Danger to Life): പിടിക്കപ്പെട്ടാൽ ശാരീരികമായ ആക്രമണത്തിനോ കൊലപാതകത്തിനോ വരെ സാധ്യതയുണ്ട്.
     • മാനസിക സംഘർഷം (Mental Anguish): രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കുന്നതിലുള്ള ഭയം, കുറ്റബോധം, പിടിക്കപ്പെടുമോ എന്ന ആശങ്ക എന്നിവ നിരന്തരമായ മാനസിക സമ്മർദ്ദത്തിന് കാരണമാകും.
     • കുടുംബങ്ങളുടെ തകർച്ച (Destruction of Families): ഇത്തരം ബന്ധങ്ങൾ ഒന്നിലധികം കുടുംബങ്ങളുടെ തകർച്ചയ്ക്ക് കാരണമായേക്കാം.

ധാർമ്മിക വശവും വ്യാഖ്യാനവും (Ethical Aspect and Interpretation):

• പാരദാരികം എങ്ങനെ ചെയ്യണം എന്ന് വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഇത് ധർമ്മത്തിനും അർത്ഥത്തിനും വിരുദ്ധമാണെന്നും ആത്യന്തികമായി നാശത്തിലേക്കേ നയിക്കൂ എന്നും വാത്സ്യായനൻ ഈ ഭാഗത്ത് തന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, ഇതിനെ പരസ്ത്രീഗമനത്തിനുള്ള ഒരു ‘പ്രോത്സാഹനമായി’ കാണാൻ കഴിയില്ല.
• ഒരുപക്ഷേ, അന്നത്തെ സമൂഹത്തിലെ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമെന്ന നിലയിൽ ഇതിനെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുകയും, ഇതിലെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആളുകളെ (പ്രത്യേകിച്ച് നാഗരികന്മാർ – sophisticated men) ബോധവാന്മാരാക്കുകയുമാവാം വാത്സ്യായനൻ ലക്ഷ്യമിട്ടത്. ഇത്തരം ചതിക്കുഴികളിൽ വീഴാതിരിക്കാനുള്ള അറിവ് നൽകുക എന്നതും ഒരുദ്ദേശ്യമാകാം.
• കാമം എന്നത് ധർമ്മത്തിനും അർത്ഥത്തിനും അനുസരിച്ചായിരിക്കണം എന്ന കാമസൂത്രത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാന തത്വത്തിന് വിരുദ്ധമാണ് പാരദാരികം എന്ന് വാത്സ്യായനൻ തന്നെ പരോക്ഷമായും പ്രത്യക്ഷമായും പറയുന്നുണ്ട്.

ഉപസംഹാരം:

‘പാരദാരികം’ കാമസൂത്രത്തിലെ സങ്കീർണ്ണവും അപകടകരവുമായ ഒരു വിഷയത്തെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന ഭാഗമാണ്. അന്യൻ്റെ ഭാര്യയുമായുള്ള രഹസ്യബന്ധങ്ങളുടെ മനഃശാസ്ത്രം, അതിനുള്ള കാരണങ്ങൾ, വശീകരണ രീതികൾ, ബന്ധം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നതിലെ തന്ത്രങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ഇതിൽ വിശകലനം ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ, അതിലേറെ പ്രാധാന്യത്തോടെ, അത്തരം ബന്ധങ്ങളുടെ ധാർമ്മികമായ അധഃപതനത്തെക്കുറിച്ചും, അത് വ്യക്തിക്കും കുടുംബത്തിനും സമൂഹത്തിനും വരുത്തിവെക്കുന്ന ഭീകരമായ ദോഷങ്ങളെയും അപകടങ്ങളെയും കുറിച്ചും വാത്സ്യായനൻ ശക്തമായ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. ഇത് പരസ്ത്രീഗമനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഭാഗമായിട്ടല്ല, മറിച്ച് കാമത്തിൻ്റെ അപകടകരമായ വഴികളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വിശകലനവും മുന്നറിയിപ്പുമായിട്ടാണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. ധർമ്മത്തിനും അർത്ഥത്തിനും അനുസരിച്ച് ജീവിക്കേണ്ടതിൻ്റെ പ്രാധാന്യം ഇത് അടിവരയിടുന്നു.

ഭാര്യാധികാരികത്തിൽ കാമസൂത്രം പറയുന്ന പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ:

1. ഗൃഹഭരണം (Household Management):

   • മുഖ്യ ഉത്തരവാദിത്തം: ഒരു ഉത്തമയായ ഭാര്യയുടെ (‘കുലസ്ത്രീ’ അഥവാ ‘ഗൃഹിണി’) പ്രധാന കടമയായി വാത്സ്യായനൻ കാണുന്നത് വീടിൻ്റെ ഭരണമാണ്. ഇത് കേവലം അടുക്കളപ്പണിയല്ല, മറിച്ച് വീടിൻ്റെ മൊത്തത്തിലുള്ള നടത്തിപ്പാണ്.
   • പ്രധാന ചുമതലകൾ:
     • വീടും പരിസരവും വൃത്തിയായി സൂക്ഷിക്കുക (‘ശുചിത്വം പാലിക്കൽ’).
     • വരവുചെലവുകൾ കൃത്യമായി നോക്കി, മിതവ്യയത്തോടെ കുടുംബ ബഡ്ജറ്റ് കൈകാര്യം ചെയ്യുക (‘ധനകാര്യ നിയന്ത്രണം’).
     • ധാന്യങ്ങളും മറ്റ് അവശ്യസാധനങ്ങളും കേടുകൂടാതെ സൂക്ഷിക്കുക, പാഴാക്കാതിരിക്കുക.
     • അടുക്കള കാര്യങ്ങളുടെ മേൽനോട്ടം വഹിക്കുക, ഭക്ഷണം പാഴാക്കാതെ എല്ലാവർക്കും വിളമ്പുക.
     • വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരെ (ഭൃത്യന്മാർ) നിയന്ത്രിക്കുകയും അവരോട് നീതിപൂർവ്വം പെരുമാറുകയും ചെയ്യുക.
     • പൂന്തോട്ടം പരിപാലിക്കുക (സാധ്യമെങ്കിൽ).
     • ഗൃഹോപകരണങ്ങൾ ശ്രദ്ധയോടെ ഉപയോഗിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുക.

2. ഭർത്താവിനോടും കുടുംബാംഗങ്ങളോടുമുള്ള പെരുമാറ്റം (Behavior Towards Husband and Family):

   • ഭർത്താവിനോട്:
     • ഭർത്താവിനെ ദൈവതുല്യം കണ്ട് ബഹുമാനിക്കണമെന്നും സ്നേഹിക്കണമെന്നും പറയുന്നു (ഇത് അന്നത്തെ സാമൂഹിക കാഴ്ചപ്പാടാണ്).
     • അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കും താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കും അനുസരിച്ച് ഭക്ഷണം, വസ്ത്രം എന്നിവ തയ്യാറാക്കുക.
     • അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മാനസികാവസ്ഥ (‘ഭാവം’) മനസ്സിലാക്കി പെരുമാറുക.
     • ഭർത്താവിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. ഇതിൽ ആകർഷകമായി (എന്നാൽ ലളിതമായി) വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നതും, സംഗീതം, നൃത്തം തുടങ്ങിയ കലകളിൽ (64 കലകൾ) അറിവു നേടുന്നതും, ലൈംഗികബന്ധത്തിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യം നേടുന്നതും (സംയോഗാധികരണത്തിലെ അറിവുകൾ) ഉൾപ്പെടുന്നു.
     • ഭർത്താവിൻ്റെ ന്യായമായ ആഗ്രഹങ്ങൾ സാധിച്ചുകൊടുക്കുക. അതേസമയം, തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾക്ക് കൂട്ടുനിൽക്കരുത്.
   • കുടുംബാംഗങ്ങളോട്:
     • ഭർത്താവിൻ്റെ മാതാപിതാക്കളെയും മറ്റ് ബന്ധുക്കളെയും സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളെപ്പോലെ കണ്ട് ബഹുമാനിക്കുകയും പരിചരിക്കുകയും ചെയ്യുക (‘ഭർതൃ മാതാപിതാക്കളെയും ബന്ധുക്കളെയും ബഹുമാനിക്കൽ’).
     • വീട്ടിൽ വരുന്ന അതിഥികളെ യഥാവിധി സൽക്കരിക്കുക (‘അതിഥി സൽക്കാരം’).

3. വ്യക്തിപരമായ പെരുമാറ്റവും സ്വഭാവവും (Personal Conduct and Character):

   • വിശ്വസ്തത: ഭർത്താവിനോട് പൂർണ്ണ വിശ്വസ്തത പുലർത്തുക.
   • പെരുമാറ്റം: എപ്പോഴും മര്യാദയോടെയും വിനയത്തോടെയും പെരുമാറുക. അനാവശ്യമായ സംസാരങ്ങളും വഴക്കുകളും ഒഴിവാക്കുക. സത്യം സംസാരിക്കുക, എന്നാൽ അത് പ്രിയങ്കരമായ രീതിയിലായിരിക്കണം.
   • വസ്ത്രധാരണവും ശുചിത്വവും: എപ്പോഴും വൃത്തിയും ശുചിത്വവും പാലിച്ച്, ലളിതവും ആകർഷകവുമായ രീതിയിൽ വസ്ത്രം ധരിക്കുക. അമിതമായ അലങ്കാരങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുക.
   • പുറത്തുപോകുമ്പോൾ: അനുവാദമില്ലാതെ അസമയത്തോ അനാവശ്യമായ സ്ഥലങ്ങളിലോ പോകരുത്. മറ്റുള്ളവരുടെ വീടുകളിൽ അനാവശ്യമായി സന്ദർശനം നടത്തരുത്.
   • രഹസ്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കൽ: കുടുംബകാര്യങ്ങളും ഭർത്താവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട രഹസ്യങ്ങളും പുറത്തുപറയരുത്.

4. മറ്റ് ഭാര്യമാരോടുള്ള പെരുമാറ്റം (Behavior Towards Co-wives):

   • ഒന്നിലധികം ഭാര്യമാരുള്ള (polygamy) ഭർത്താക്കന്മാരുടെ വീടുകളിൽ, പ്രധാന ഭാര്യ (ജ്യേഷ്ഠ ഭാര്യ) മറ്റ് ഭാര്യമാരോട് (സപത്നിമാർ) എങ്ങനെ പെരുമാറണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചും കാമസൂത്രം പറയുന്നു. അവരോട് സ്നേഹത്തോടെയും സഹോദരിമാരെപ്പോലെയും പെരുമാറണം, എന്നാൽ തൻ്റെ സ്ഥാനവും അധികാരവും നിലനിർത്തണം. അമിതമായ അസൂയയും കലഹവും ഒഴിവാക്കണം.

5. ഭർത്താവിൻ്റെ അസാന്നിധ്യത്തിൽ (Conduct During Husband’s Absence):

   • ഭർത്താവ് ദൂരയാത്ര പോകുമ്പോൾ ഭാര്യ ലളിതമായ ജീവിതം നയിക്കണം. അലങ്കാരങ്ങൾ ഒഴിവാക്കണം, വീട്ടുജോലികളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം, ബന്ധുക്കളുടെ മേൽനോട്ടത്തിൽ കഴിയണം, വിശ്വസ്തത കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം.

6. പരസ്പര ബഹുമാനവും സഹകരണവും (Mutual Respect and Cooperation):

   • ഈ ഭാഗം പ്രധാനമായും ഭാര്യയുടെ കടമകളെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും, വിജയകരമായ ദാമ്പത്യത്തിന് “പരസ്പര ബഹുമാനവും സഹകരണവും” അനിവാര്യമാണെന്ന ആശയം ഇതിലുടനീളം കാണാം. ഭാര്യ വീടിൻ്റെ കാര്യങ്ങൾ ഭംഗിയായി നോക്കുമ്പോൾ, ഭർത്താവിന് ധർമ്മം, അർത്ഥം എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു. തിരിച്ചും, ഭർത്താവ് ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും അവളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യണം (ഇത് മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ കൂടുതൽ വ്യക്തമാക്കുന്നു). ഒരുമിച്ചുള്ള പ്രയത്നത്തിലൂടെയാണ് കുടുംബത്തിൽ സന്തോഷവും ഐശ്വര്യവും ഉണ്ടാവുക.

സന്ദർഭവും പ്രാധാന്യവും:

‘ഭാര്യാധികാരികം’ പുരാതന ഭാരതത്തിലെ സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥിതിയും ലിംഗപദവി കാഴ്ചപ്പാടുകളും (patriarchal values) വളരെയധികം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ഭാര്യക്ക് വളരെയധികം കടമകളും നിയന്ത്രണങ്ങളും നിർദ്ദേശിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ, അതേസമയം തന്നെ, ഒരു ‘ഗൃഹിണി’ എന്ന നിലയിൽ വീടിൻ്റെ ഭരണത്തിലും കുടുംബത്തിൻ്റെ നിലനിൽപ്പിലും അവൾക്കുള്ള നിർണ്ണായകമായ പങ്കിനെയും ഉത്തരവാദിത്തത്തെയും ഇത് ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നു. വീട് ഒരു ചെറിയ സാമ്രാജ്യം പോലെയാണെങ്കിൽ, അതിൻ്റെ ഭരണാധികാരിയാണ് ഭാര്യ എന്ന് പറയാം. അവളുടെ കഴിവും വിവേകവുമാണ് കുടുംബത്തിൻ്റെ ഐശ്വര്യത്തിന് അടിസ്ഥാനം.

ഉപസംഹാരം:

‘ഭാര്യാധികാരികം’ വിവാഹിതയായ സ്ത്രീക്ക് അന്നത്തെ സമൂഹം നൽകിയിരുന്ന സ്ഥാനത്തെയും അവളിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളെയും കടമകളെയും കുറിച്ചുള്ള വിശദമായ ഒരു പഠനമാണ്. ഗൃഹഭരണം മുതൽ ഭർത്താവിനോടും കുടുംബത്തോടുമുള്ള പെരുമാറ്റം വരെ ഇതിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. അന്നത്തെ സാമൂഹിക കാഴ്ചപ്പാടുകൾ ഇതിൽ നിഴലിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഒരു കുടുംബത്തിൻ്റെ കെട്ടുറപ്പിനും സന്തോഷത്തിനും ഭാര്യ വഹിക്കേണ്ടുന്ന പ്രധാന പങ്കിനെയും, പരസ്പര ധാരണയോടെയും സഹകരണത്തോടെയും ദാമ്പത്യ ജീവിതം എങ്ങനെ വിജയകരമാക്കാം എന്നതിനെയും കുറിച്ച് ഈ ഭാഗം ചർച്ച ചെയ്യുന്നു. ധർമ്മം, അർത്ഥം, കാമം എന്നിവ സന്തുലിതമായി കൊണ്ടുപോകുന്നതിൽ ഭാര്യയുടെ പങ്ക് വളരെ വലുതാണെന്ന് വാത്സ്യായനൻ ഇതിലൂടെ വ്യക്തമാക്കുന്നു.

കന്യാസമ്പ്രയുക്തകത്തിൽ കാമസൂത്രം പറയുന്ന പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ:

1. അനുയോജ്യയായ വധുവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കൽ (Selecting a Suitable Bride):

   • പരിഗണിക്കേണ്ട ഗുണങ്ങൾ: വിവാഹം കഴിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പെൺകുട്ടിക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് വാത്സ്യായനൻ വ്യക്തമായി പറയുന്നു. നല്ല കുടുംബ പശ്ചാത്തലം (‘കുലമഹിമ’), ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ആരോഗ്യം (‘ആരോഗ്യം’), ബുദ്ധിശക്തി (‘ബുദ്ധി’), നല്ല സ്വഭാവം (‘സ്വഭാവഗുണം’), കന്യകാത്വം (‘കന്യാത്വം’), പുരുഷനുമായി ചേർന്ന പ്രായം, സമാനമായ സാമൂഹിക ചുറ്റുപാട് (‘തുല്യ സാമൂഹിക നില’) എന്നിവ പ്രധാനമാണ്. സൗന്ദര്യവും (‘സൗന്ദര്യം’) ഒരു ഘടകമാണെങ്കിലും, അതിൽ മാത്രം ആകൃഷ്ടനാകരുതെന്നും വാത്സ്യായനൻ ഉപദേശിക്കുന്നു.
   • ഒഴിവാക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ: പാരമ്പര്യ രോഗങ്ങളുള്ള കുടുംബത്തിലെ അംഗം, ദുഷ്‌പേരുള്ളവൾ, അമിതമായി പ്രായം കൂടിയവളോ കുറഞ്ഞവളോ, ബന്ധുത്വത്തിൽപ്പെട്ടവർ തുടങ്ങിയവരെ ഒഴിവാക്കണമെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.
   • അന്വേഷണ രീതികൾ: പെൺകുട്ടിയെയും അവളുടെ കുടുംബത്തെയും കുറിച്ച് രഹസ്യമായി വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കാൻ വിശ്വസ്തരായ സുഹൃത്തുക്കൾ, ബന്ധുക്കൾ, അല്ലെങ്കിൽ ദൂതിമാർ (‘ദൂതിമാർ’ – female messengers/matchmakers) എന്നിവരെ ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.

2. പെൺകുട്ടിയെ സമീപിക്കലും പ്രീതി നേടലും (Approaching the Girl and Gaining Affection):

   • സൂക്ഷ്മമായ സമീപനം: തുടക്കത്തിൽ നേരിട്ട് ചെന്ന് പ്രണയാഭ്യർത്ഥന നടത്തുന്നതിന് പകരം, സൗമ്യവും സൂക്ഷ്മവുമായ സമീപനമാണ് നല്ലത്. പൊതുവായ ചടങ്ങുകൾ, ഉത്സവങ്ങൾ, ക്ഷേത്രങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ വെച്ച് യാദൃശ്ചികമായി കാണാനും പരിചയപ്പെടാനും അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാം.
   • സ്വയം നല്ല രീതിയിൽ അവതരിപ്പിക്കൽ: പുരുഷൻ തൻ്റെ കഴിവുകൾ (കലകളിലും ശാസ്ത്രങ്ങളിലും), അറിവ്, ധനം (അർത്ഥം), നല്ല നടപ്പ് (ധർമ്മം), ആകർഷകമായ പെരുമാറ്റം എന്നിവയിലൂടെ പെൺകുട്ടിയിൽ മതിപ്പുളവാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം.
   • വിശ്വാസവും സ്നേഹവും നേടൽ: ചെറിയ സമ്മാനങ്ങൾ (‘സമ്മാനങ്ങൾ നൽകൽ’) നൽകുക, അവളുടെ ഇഷ്ടവിഷയങ്ങളിൽ താൽപ്പര്യം കാണിക്കുക, മധുരമായി സംസാരിക്കുക (‘മധുരമായി സംസാരിക്കൽ’), അവളുടെയും കുടുംബത്തിൻ്റെയും മുന്നിൽ ബഹുമാനത്തോടെ പെരുമാറുക എന്നിവയിലൂടെ അവളുടെ വിശ്വാസവും സ്നേഹവും നേടിയെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കണം.

3. പരസ്പര ആകർഷണത്തിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ (Signs of Mutual Attraction):

   • സ്ത്രീയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ: പെൺകുട്ടിക്ക് പുരുഷനോട് താൽപ്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ അവൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ചില സൂക്ഷ്മമായ ലക്ഷണങ്ങളെക്കുറിച്ച് (‘ഇംഗിതങ്ങൾ’) കാമസൂത്രം പറയുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്: അവനെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കുക (‘ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കൽ’), അവനെ കാണുമ്പോൾ പുഞ്ചിരിക്കുക, നാണിക്കുക (‘നാണിക്കുക’), വസ്ത്രങ്ങളോ ആഭരണങ്ങളോ ശരിയാക്കുക, മൃദുവായി സംസാരിക്കുക, അവൻ്റെ സമീപത്ത് വരാൻ അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുക, അവൻ്റെ കൂട്ടുകാരെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുക തുടങ്ങിയവ.
   • പുരുഷൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ: പുരുഷനും തൻ്റെ ആകർഷണം സൂക്ഷ്മമായ രീതിയിൽ പ്രകടിപ്പിക്കണം.

4. ദൂതിമാരുടെ പങ്ക് (Role of Intermediaries):

   • പുരുഷൻ്റെയും സ്ത്രീയുടെയും ഇടയിൽ സന്ദേശങ്ങൾ കൈമാറാനും, പരസ്പരമുള്ള താൽപ്പര്യം മനസ്സിലാക്കാനും, കൂടിക്കാഴ്ചകൾക്ക് അവസരമൊരുക്കാനും ദൂതിമാർ (സ്ത്രീകളായ ദൂതർ) സഹായിക്കുന്നു. ഒരു നല്ല ദൂതിക്ക് വേണ്ട ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവരെ എങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചും കാമസൂത്രത്തിൽ പറയുന്നുണ്ട്.

5. വിവാഹ രീതികളും വിവാഹനിശ്ചയവും (Types of Marriage and Engagement):

   • പരസ്പരം സ്നേഹം തോന്നിത്തുടങ്ങിയാൽ, അത് എങ്ങനെ വിവാഹത്തിലേക്ക് എത്തിക്കാം എന്നതിനെക്കുറിച്ചും ഈ ഭാഗം ചർച്ച ചെയ്യുന്നു. അന്നത്തെ കാലത്ത് നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന വിവിധ വിവാഹ രീതികളെക്കുറിച്ച് (ഉദാ: ബ്രാഹ്മം – വീട്ടുകാർ നിശ്ചയിക്കുന്നത്, ഗാന്ധർവ്വം – പ്രണയിച്ച് വീട്ടുകാരുടെ അനുമതിയില്ലാതെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത്) സൂചനകൾ നൽകുന്നു.
   • പരസ്പര സ്നേഹവും (ആവശ്യമെങ്കിൽ) കുടുംബത്തിൻ്റെ അംഗീകാരവും ലഭിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ വിവാഹനിശ്ചയത്തിലേക്ക് (‘വിവാഹനിശ്ചയം’) കടക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും പ്രതിപാദിക്കുന്നു.

സന്ദർഭവും പ്രാധാന്യവും:

ഈ ഭാഗം പ്രധാനമായും പുരുഷൻ്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലാണ് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് – അതായത്, ഒരു പുരുഷൻ എങ്ങനെ അനുയോജ്യയായ ഒരു കന്യകയെ ഭാര്യയായി കണ്ടെത്തുകയും അവളുടെ സ്നേഹം നേടുകയും വേണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങളാണ് ഇതിൽ പ്രധാനം. ഇത് വാത്സ്യായനൻ ജീവിച്ചിരുന്ന കാലഘട്ടത്തിലെ സാമൂഹിക രീതികളെയും വിവാഹ സങ്കൽപ്പങ്ങളെയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ക്രമീകരിച്ച വിവാഹങ്ങളോടൊപ്പം (arranged marriage) പ്രണയത്തിനും (courtship) സ്ഥാനമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഇത് കാണിക്കുന്നു.

ഉപസംഹാരം:

‘കന്യാസമ്പ്രയുക്തകം’ എന്നത് പുരാതന ഭാരതത്തിലെ വിവാഹവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രണയ courtship) ത്തിൻ്റെയും പങ്കാളിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിൻ്റെയും ഒരു വിശദമായ പഠനമാണ്. അനുയോജ്യയായ വധുവിനെ എങ്ങനെ കണ്ടെത്താം, അവളുടെ സ്നേഹം എങ്ങനെ നേടാം, പരസ്പര ആകർഷണത്തിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാം, വിവാഹത്തിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെ എത്തിക്കാം എന്നിങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഇതിൽ വിശദീകരിക്കുന്നു. വിജയകരമായ ഒരു ദാമ്പത്യത്തിന്, ശരിയായ പങ്കാളിയെ കണ്ടെത്തുന്നതും വിവാഹത്തിന് മുൻപ് പരസ്പരം സ്നേഹവും അടുപ്പവും വളർത്തിയെടുക്കുന്നതും പ്രധാനമാണെന്ന വാത്സ്യായനൻ്റെ കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നത്.

സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ: കാമസൂത്രത്തിലെ വിശദീകരണം

ലൈംഗിക ബന്ധം അതിൻ്റെ പാരമ്യത്തിൽ എത്തിയതിന് ശേഷമുള്ള നിമിഷങ്ങൾക്ക്, ബന്ധത്തിന് മുൻപും അതിനിടയിലുമുള്ള നിമിഷങ്ങളോളം തന്നെ പ്രാധാന്യം വാത്സ്യായനൻ നൽകുന്നു. ഇത് കേവലം ഒരു ‘അവസാനിപ്പിക്കൽ’ അല്ല, മറിച്ച് പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള സ്നേഹബന്ധം ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നതിനും, അനുഭവിച്ച ആനന്ദത്തിന് പൂർണ്ണത നൽകുന്നതിനും, അടുത്ത ഒത്തുചേരലിന് മാനസികമായി തയ്യാറെടുക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു പ്രധാന ഘട്ടമാണ്. പലപ്പോഴും ആളുകൾ അവഗണിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള ഈ ‘ശേഷമുള്ള പരിചരണ’ത്തിൻ്റെ പ്രാധാന്യം കാമസൂത്രം എടുത്തുപറയുന്നു.

1. ഉദ്ദേശ്യവും പ്രാധാന്യവും (Purpose and Importance):

• വൈകാരിക ബന്ധം ദൃഢമാക്കൽ: ലൈംഗികബന്ധം കേവലം ശാരീരികമായ ആവശ്യമല്ല, മറിച്ച് പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള ആഴത്തിലുള്ള സ്നേഹത്തിൻ്റെയും അടുപ്പത്തിൻ്റെയും പ്രകടനം കൂടിയാണ്. ബന്ധത്തിന് ശേഷമുള്ള പരിചരണം ഈ വൈകാരിക ബന്ധത്തെ (‘ബന്ധം ദൃഢമാക്കാൻ’) ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നു.
• സ്നേഹവും കരുതലും പ്രകടിപ്പിക്കൽ: ശാരീരികമായ ഉത്തേജനം ശമിച്ച ശേഷവും പങ്കാളിയോടുള്ള സ്നേഹവും കരുതലും ബഹുമാനവും (‘പരസ്പര ബഹുമാനം’) നിലനിൽക്കുന്നു എന്ന് പ്രവർത്തിയിലൂടെ കാണിക്കാനുള്ള അവസരമാണിത്.
• സുരക്ഷിതത്വ ബോധം നൽകൽ: പ്രത്യേകിച്ചും സ്ത്രീക്ക്, താൻ ലൈംഗിക സുഖത്തിനുള്ള ഒരു ഉപകരണം മാത്രമല്ലെന്നും, ഒരു വ്യക്തിയെന്ന നിലയിൽ സ്നേഹിക്കപ്പെടുകയും വിലമതിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നുമുള്ള സുരക്ഷിതത്വ ബോധം (‘സുരക്ഷിതത്വം’) നൽകാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു.
• സംതൃപ്തി പൂർണ്ണമാക്കൽ: അനുഭവിച്ച ആനന്ദത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതും, സ്നേഹം പങ്കുവെക്കുന്നതും ലൈംഗികാനുഭവത്തിന് ഒരു പൂർണ്ണത നൽകുന്നു.
• അസ്വാരസ്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കൽ: ബന്ധശേഷം പെട്ടെന്ന് അകന്നുമാറുകയോ ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് പങ്കാളിയിൽ വിഷാദമോ അവഗണിക്കപ്പെട്ടു എന്ന തോന്നലോ ഉണ്ടാക്കാം. ഇത് ഒഴിവാക്കാൻ ശേഷമുള്ള പരിചരണം അത്യാവശ്യമാണ്.

2. പ്രധാന പ്രവർത്തികൾ വിശദമായി (Detailed Activities):

• ശാരീരിക സാമീപ്യം തുടരുന്നത് (Continued Physical Closeness):
  • രതിമൂർച്ഛയ്ക്ക് ശേഷം ഉടൻ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് പോകുകയോ, തിരിഞ്ഞു കിടക്കുകയോ, മറ്റ് കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ, അല്പനേരം കൂടി പങ്കാളിയുമായി ചേർന്നു കിടക്കണം.
  • ഇത് മൃദലമായ ആലിംഗനങ്ങളോടെയോ (‘മൃദുവായ ആലിംഗനം’), കൈകോർത്ത് പിടിച്ചോ, പരസ്പരം തലോടിയോ ആകാം. തീവ്രമായ അഭിനിവേശത്തിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ശാന്തമായ, ആശ്വാസം നൽകുന്ന ഒരു അടുപ്പമാണ് ഇവിടെ പ്രധാനം.
• സൗമ്യമായ സ്നേഹപ്രകടനങ്ങൾ (Gentle Affection):
  • തീവ്രമല്ലാത്ത, വാത്സല്യം (‘വാത്സല്യം’) തുളുമ്പുന്ന സ്പർശനങ്ങളാണ് ഈ ഘട്ടത്തിൽ വേണ്ടത്. മൃദുവായി തലോടുക, വിരലുകൾ കൊണ്ട് മുടിയിഴകളിലൂടെ ഓടിക്കുക, നെറ്റിയിലോ കവിളിലോ മൃദുവായി ചുംബിക്കുക എന്നിവയെല്ലാം ഇതിൽപ്പെടും. അഭിനിവേശത്തേക്കാൾ സ്നേഹത്തിനും ആശ്വാസത്തിനുമാണ് ഇവിടെ മുൻഗണന.
• സ്നേഹ സംഭാഷണം (Affectionate Conversation):
  • പരസ്പരം അനുഭവിച്ച സന്തോഷത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം (‘അനുഭവം പങ്കുവെക്കുക’). പങ്കാളിയുടെ പ്രകടനത്തെക്കുറിച്ച് നല്ല വാക്കുകൾ പറയാം (‘പങ്കാളിയെ പ്രശംസിക്കുക’).
  • സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ, ഓമനപ്പേരുകൾ വിളിക്കുന്നത്, ഒരുമിച്ചുള്ള സന്തോഷകരമായ ഓർമ്മകൾ പങ്കുവെക്കുന്നത് എന്നിവയെല്ലാം ഈ സമയത്ത് ബന്ധം ശക്തിപ്പെടുത്തും.
  • കൃതജ്ഞത (‘നന്ദി പറയുക’) പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും നല്ലതാണ്. എന്നാൽ, ഈ സമയത്ത് വിമർശനങ്ങളോ, പരാതികളോ, മറ്റ് പിരിമുറുക്കമുണ്ടാക്കുന്ന വിഷയങ്ങളോ സംസാരിക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കണം.
• ആശ്വാസവും പരിചരണവും നൽകുന്ന പ്രവൃത്തികൾ (Acts of Care and Comfort):
  • ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന് ശേഷം സ്വാഭാവികമായും ക്ഷീണമോ ദാഹമോ അനുഭവപ്പെടാം. പങ്കാളിക്ക് കുടിക്കാൻ വെള്ളമോ (‘ജലം നൽകുക’) ലഘുവായ മധുരപാനീയങ്ങളോ പഴങ്ങളോ (‘മധുരം നൽകുക’) നൽകുന്നത് കരുതലിൻ്റെ ലക്ഷണമാണ്.
  • ചൂട് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പങ്കാളിയെ വിശറി കൊണ്ട് വീശിക്കൊടുക്കുക (‘വിശറി കൊണ്ട് വീശുക’).
  • വിയർപ്പ് ഒപ്പിയെടുക്കാൻ മൃദലമായ തുണി ഉപയോഗിച്ച് സഹായിക്കുക (‘വിയർപ്പ് തുടയ്ക്കുക’).
  • ഒരുമിച്ച് കുളിക്കുന്നത് (‘ഒരുമിച്ച് സ്നാനം ചെയ്യുക’) ശരീരശുദ്ധിക്കും ഉന്മേഷം വീണ്ടെടുക്കാനും പരസ്പരം ലാളിക്കാനും സഹായിക്കുമെന്ന് കാമസൂത്രം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
  • വസ്ത്രങ്ങൾ നേരെയാക്കാനോ, കൂടുതൽ സൗകര്യപ്രദമായി കിടക്കാനോ പരസ്പരം സഹായിക്കുക.
• ഒരുമിച്ചുള്ള വിശ്രമം (Shared Relaxation):
  • ഉടൻ തന്നെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴുകയോ മറ്റ് ജോലികളിലേക്ക് തിരിയുകയോ ചെയ്യാതെ, അല്പസമയം ഒരുമിച്ച് ശാന്തമായി വിശ്രമിക്കുന്നത് ആ അടുപ്പം മനസ്സിൽ തങ്ങിനിൽക്കാൻ സഹായിക്കും.

ഉപസംഹാരം:

വാത്സ്യായനൻ വിവരിക്കുന്ന ‘സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ’ എന്നത് മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കാമസൂത്രത്തിൻ്റെ സമഗ്രമായ കാഴ്ചപ്പാടിൻ്റെ വ്യക്തമായ ഉദാഹരണമാണ്. ശാരീരികമായ കൂടിച്ചേരലിന് ശേഷം പങ്കാളിയോട് കാണിക്കുന്ന സൗമ്യതയും, കരുതലും, സ്നേഹപ്രകടനങ്ങളും കേവലം ഉപചാരങ്ങളല്ല, മറിച്ച് അത് ലൈംഗികതയെ ശാരീരിക തലത്തിൽ നിന്ന് വൈകാരിക തലത്തിലേക്ക് ഉയർത്തുന്ന, ബന്ധങ്ങളെ ദൃഢമാക്കുന്ന അനിവാര്യ ഘടകമാണ്. ഇത് ദീർഘകാല സ്നേഹബന്ധങ്ങൾക്കും ദാമ്പത്യത്തിലെ സന്തോഷത്തിനും ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തതാണെന്ന് കാമസൂത്രം പഠിപ്പിക്കുന്നു.

സംയോഗം (ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഘട്ടം) എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മറുപടികളിലെ വിവരങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച്, കൂടുതൽ വിശദവും വ്യക്തവുമായ ഒരൊറ്റ വിവരണമായി താഴെ നൽകുന്നു:

സംയോഗം (Samyogam): ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഘട്ടം – വിശദമായ വിവരണം

മതിയായ പൂർവ്വകേളികൾക്ക് ശേഷം (after sufficient foreplay) പങ്കാളികൾ ശാരീരികമായി ഒന്നിക്കുന്ന, ലൈംഗിക ബന്ധത്തിൻ്റെ കാതലായ ഘട്ടമാണ് സംയോഗം. കേവലം ശാരീരികമായ ഒരു പ്രവൃ എന്നതിനപ്പുറം, പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള സജീവമായ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളും വൈകാരികമായ പങ്കുവെക്കലുകളും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന, ഒരു സ്വാഭാabic പുരോഗതിയുള്ള പ്രക്രിയയായാണ് കാമസൂത്രം ഇതിനെ കാണുന്നത്. ഇതിൻ്റെ പ്രാഥമിക ലക്ഷ്യം പരസ്പരമുള്ള ആനന്ദവും (mutual pleasure) സംതൃപ്തിയും, ആത്യന്തികമായി രതിമൂർച്ഛയുമാണ് (orgasm). കർശനമായ ‘സ്റ്റെപ്പുകൾ’ ഇല്ലെങ്കിലും, സംയോഗത്തിനുള്ളിൽ ഒരു സ്വാഭാabic പുരോഗതിയും പ്രധാന ഘടകങ്ങളും വാത്സ്യായനൻ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.

1. പ്രവേശനവും പ്രാരംഭ ഘട്ടവും (Initiation and Initial Phase):

• തുടക്കം: പങ്കാളികൾ രണ്ടുപേരും ശാരീരികമായും മാനസികമായും തയ്യാറാകുമ്പോൾ, അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പ്രാരംഭ ആസനത്തിൽ (position) പുരുഷലിംഗം യോനിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു. ഇത് ധൃതിയിലല്ലാതെ, സൗമ്യമായും പരസ്പര സമ്മതത്തോടെയുമാണ് വേണ്ടത്.
• പ്രാരംഭ ചലനങ്ങൾ: പ്രവേശനത്തിന് ശേഷം, സാധാരണയായി സാവധാനത്തിലുള്ളതും ആഴം കുറഞ്ഞതുമായ ചലനങ്ങളോടെയാണ് തുടങ്ങുന്നത്. ഇത് പങ്കാളികൾക്ക് ആ നിലയുമായി പൊരുത്തപ്പെടാനും, ഒരുമിച്ചുള്ള ഒരു താളം (rhythm) കണ്ടെത്താനും, സുഖകരമായ ഒരു തുടക്കം ലഭിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. പൂർവ്വകേളിയിലെ ലാളനകളും മൃദല ചുംബനങ്ങളും ഈ ഘട്ടത്തിലും തുടർന്നേക്കാം.

2. തീവ്രത വർദ്ധിപ്പിക്കലും വൈവിധ്യവും (Building Intensity and Variety):

ഉത്തേജനം വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് സംയോഗം കൂടുതൽ തീവ്രവും ചലനാത്മകവുമാകുന്ന ഘട്ടമാണിത്. ഇതിൽ പല ഘടകങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു:

• ചലനങ്ങളും താളവും (Movement and Rhythm): പങ്കാളികളുടെ ഉത്തേജന നിലയനുസരിച്ച് ചലനങ്ങളുടെ വേഗത (മന്ദം-സാവധാനം, മധ്യമം-ഇടത്തരം, ചണ്ഡം-വേഗത്തിൽ), ആഴം, താളം എന്നിവയിൽ വ്യത്യാസം വരുന്നു. ചലനങ്ങൾ പരസ്പരം ഏകോപിപ്പിക്കുന്നതും (synchronizing), അല്ലെങ്കിൽ ബോധപൂർവ്വം വേഗതയിലും താളത്തിലും മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നതും പുതിയ ഉത്തേജനങ്ങൾ നൽകാൻ സഹായിക്കും.
• ആസനങ്ങളുടെ പ്രയോഗവും മാറ്റവും (Application and Changing of Positions): ഈ ഘട്ടത്തിൽ, പങ്കാളികൾക്ക് കൂടുതൽ സുഖം നൽകുന്നതോ, പ്രത്യേക ഉത്തേജനം നൽകുന്നതോ ആയ മറ്റ് ആസനങ്ങളിലേക്ക് മാറാവുന്നതാണ്. ഉത്താനം, പാർശ്വ സംപുഷ്ടം, ഉപവിഷ്ടകം, വ്യായാനിതകം, ധേനുകം തുടങ്ങി കാമസൂത്രത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന വിവിധ രീതികൾ പരീക്ഷിക്കുന്നത് ബന്ധത്തിന് പുതുമ നൽകാനും, മടുപ്പ് ഒഴിവാക്കാനും, വ്യത്യസ്ത സംവേദനങ്ങൾ കണ്ടെത്താനും സഹായിക്കും.
• തുടർച്ചയായ ഇന്ദ്രിയാനുഭവം (Continuous Sensory Engagement): സംയോഗം പുരോഗമിക്കുമ്പോഴും ലാളനകൾ തുടരുന്നു. തീവ്രമായ ചുംബനങ്ങൾ, ദൃഢമായ ആലിംഗനങ്ങൾ, കൈകൾ കൊണ്ട് എത്താവുന്ന ഭാഗങ്ങളിൽ തലോടുന്നത് (സ്തനങ്ങൾ, നിതംബം, പുറം), ആനന്ദം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ (സീൽക്കാരം) എന്നിവയെല്ലാം ഈ ഘട്ടത്തിൻ്റെ ഭാഗമാണ്. ചിലപ്പോൾ, അഭിനിവേശത്തിൻ്റെ പാരമ്യത്തിൽ, സമ്മതത്തോടെ മൃദലമായ നഖ/ദന്തച്ഛേദ്യങ്ങൾ കൈമാറുന്നതും സംഭവിക്കാം.
• പുരുഷായിതം (Purushayitam): സ്ത്രീ മുൻകൈ എടുത്ത് ചലനങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്ന പുരുഷായിതം പലപ്പോഴും ഈ ഘട്ടത്തിലാണ് പ്രകടമാകുന്നത്. സ്ത്രീക്ക് തൻ്റെ സംതൃപ്തിക്ക് അനുസരിച്ച് വേഗതയും താളവും നിയന്ത്രിക്കാൻ ഇത് അവസരം നൽകുന്നു.

3. രതിമൂർച്ഛയിലേക്ക് / രതിമൂർച്ഛ (Approaching Climax / Climax):

• ലക്ഷണങ്ങൾ തിരിച്ചറിയൽ: സംയോഗം പുരോഗമിച്ച്, തൻ്റെയും പങ്കാളിയുടെയും ശരീരത്തിൽ രതിമൂർച്ഛ അടുക്കുന്നതിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ (വർദ്ധിച്ച ശ്വാസോച്ഛ്വാസം, ഹൃദയമിടിപ്പ്, പേശികളുടെ മുറുക്കം, പ്രത്യേക തരം ചലനങ്ങൾ) മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം.
• അനുയോജ്യമായ ക്രമീകരണം: രതിമൂർച്ഛയെ സുഗമമാക്കുന്നതിന് ചലനങ്ങളുടെ വേഗതയോ ആഴമോ രീതികളോ ക്രമീകരിക്കാം. ചിലർക്ക് വേഗത കൂട്ടുമ്പോഴാകാം, മറ്റ് ചിലർക്ക് ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥാനത്ത് ഉത്തേജനം കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോഴാകാം മൂർച്ഛയിലെത്താൻ എളുപ്പം. പങ്കാളിയുടെ പ്രതികരണം ഇവിടെ നിർണ്ണായകമാണ്.
• പരസ്പര സംതൃപ്തി: ഒരേ സമയം രതിമൂർച്ഛ സംഭവിക്കുന്നത് (സമരതി) ഉത്തമമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അതിന് സാധിച്ചില്ലെങ്കിൽ പോലും, പങ്കാളിയുടെ (പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീയുടെ) സംതൃപ്തി ഉറപ്പാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം. പങ്കാളികളുടെ ശാരീരിക പ്രകൃതം അനുസരിച്ച് (ഉദാ: ശീഘ്രരതൻ – പെട്ടെന്ന് സ്ഖലനം സംഭവിക്കുന്നയാൾ, ചിരരതൻ – ദീർഘനേരം തുടരാൻ കഴിയുന്നയാൾ) സമയദൈർഘ്യത്തിൽ വ്യത്യാസമുണ്ടാകാം, ഇതിൽ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കൽ ആവശ്യമാണ്.
• രതിമൂർച്ഛ: ലൈംഗികാനന്ദത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന അവസ്ഥ.

4. രതിമൂർച്ഛാനന്തര നിമിഷങ്ങൾ (Immediate Post-Climax Transition):

• രതിമൂർച്ഛയ്ക്ക് തൊട്ടുപിന്നാലെയുള്ള ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ. ചലനങ്ങൾ സ്വാഭാവികമായി കുറഞ്ഞുവരികയോ നിർത്തുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഈ സമയം പെട്ടെന്ന് അകന്നുമാറാതെ, ആലിംഗനത്തിൽ തുടരുകയോ, മൃദലമായി സ്പർശിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് സംയോഗത്തിൽ നിന്ന് അടുത്ത ഘട്ടമായ ‘സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ’യിലേക്ക് (Aftercare) സമാധാനപരമായി കടക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

പ്രധാന തത്വം: പരസ്പര ശ്രദ്ധ (Overarching Principle: Mutual Focus):

സംയോഗത്തിൻ്റെ ഈ എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളിലും കാമസൂത്രം ഊന്നൽ നൽകുന്ന പ്രധാന കാര്യം പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള പരസ്പര ശ്രദ്ധയും പ്രതികരണവുമാണ്. പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ, അനിഷ്ടങ്ങൾ, സുഖം, അസ്വസ്ഥത എന്നിവ നിരന്തരം നിരീക്ഷിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം. വാക്കുകൾ കൊണ്ടോ അല്ലാതെയോ ഉള്ള ആശയവിനിമയം പ്രധാനമാണ്.

ഉപസംഹാരം:

കാമസൂത്രത്തിലെ സംയോഗം എന്നത് ഒരു തുടർച്ചയും ഒഴുക്കുമുള്ള, ബഹുമുഖമായ ഒരു അനുഭവമാണ്. മൃദലമായ തുടക്കത്തിൽ നിന്ന് തീവ്രതയിലേക്കും രതിമൂർച്ഛയിലേക്കും നീങ്ങുന്ന ഒരു പുരോഗതി ഇതിലുണ്ട്. ഈ യാത്രയിൽ വിവിധ ആസനങ്ങളും ചലനങ്ങളും ലാളനകളും ഒരു പങ്കുവഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം, ഈ ശാരീരിക പ്രവർത്തികൾക്കിടയിലും നിലനിൽക്കുന്ന വൈകാരിക ബന്ധവും, പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാനും സന്തോഷിപ്പിക്കാനുമുള്ള നിരന്തരമായ ശ്രദ്ധയുമാണ്. ഇത് സംയോഗത്തെ കേവലം ഒരു ശാരീരിക പ്രവൃത്തിയല്ല, മറിച്ച് ആഴത്തിലുള്ള ഒരു പങ്കുവെക്കലാക്കി മാറ്റുന്നു.

കാമസൂത്രത്തിൽ ‘പൂർവ്വകേളി’ (Purvakeli) അഥവാ പ്രണയപൂർവ്വ ലാളനകൾക്ക് (Foreplay) വളരെയധികം പ്രാധാന്യം നൽകുന്നുണ്ട്. സംയോഗത്തിന് (ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന്) മുൻപുള്ള ഈ തയ്യാറെടുപ്പ് ഘട്ടത്തിൽ എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളാണ് വാത്സ്യായനൻ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് എന്ന് വിശദമായി പറയാം:

എന്താണ് പൂർവ്വകേളി, എന്തിനാണിത്?

സംയോഗത്തിന് മുൻപ് പങ്കാളികൾക്കിടയിൽ ലൈംഗികമായ ഉണർവ്വും വൈകാരികമായ അടുപ്പവും സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനായി ചെയ്യുന്ന സ്നേഹപ്രകടനങ്ങളെയും ലാളനകളെയുമാണ് പൂർവ്വകേളി എന്ന് പറയുന്നത്. കാമസൂത്രമനുസരിച്ച് ഇത് വെറുമൊരു ആമുഖമല്ല, മറിച്ച് ലൈംഗികാനുഭവത്തിൻ്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. ഇതിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഇവയാണ്:

• പരസ്പര ഉത്തേജനം: രണ്ടുപേരിലും ലൈംഗികമായ ആഗ്രഹം ജനിപ്പിക്കുക, വർദ്ധിപ്പിക്കുക.
• വൈകാരിക അടുപ്പം: സ്നേഹവും വിശ്വാസവും ദൃഢമാക്കുക.
• ശരീരത്തെ തയ്യാറാക്കൽ: ശാരീരികമായി സംയോഗത്തിന് സജ്ജമാക്കുക (പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീയിൽ യോനിയിൽ നനവുണ്ടാകാൻ സഹായിക്കുക).
• മാനസികാവസ്ഥ രൂപപ്പെടുത്തൽ: ലൈംഗികബന്ധത്തിന് അനുയോജ്യമായ ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിലേക്ക് പങ്കാളികളെ എത്തിക്കുക.
• സ്ത്രീയുടെ സംതൃപ്തി: സ്ത്രീക്ക് ശരിയായ ഉത്തേജനം ലഭിക്കാനും രതിമൂർച്ഛ അനുഭവിക്കാനും പൂർവ്വകേളി അത്യാവശ്യമാണെന്ന് കാമസൂത്രം കരുതുന്നു.

പൂർവ്വകേളിയിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ:

വാത്സ്യായനൻ പൂർവ്വകേളികളിൽ പലതരം പ്രവർത്തികളെക്കുറിച്ച് വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. അവയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടവ:

1. അന്തരീക്ഷം ഒരുക്കൽ (Setting the Mood):

   • ശാന്തവും സ്വകാര്യതയുള്ളതും വൃത്തിയുള്ളതുമായ ഒരിടം തിരഞ്ഞെടുക്കുക.
   • മനസ്സിന് ഇമ്പം നൽകുന്ന സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുക.
   • കണ്ണിന് സുഖം നൽകുന്ന മങ്ങിയ വെളിച്ചം ക്രമീകരിക്കുക.
   • മൃദലമായ സംഗീതം കേൾക്കുന്നത് (അന്നത്തെ കാലത്തിനനുസരിച്ചുള്ളവ) നല്ലതാണ്.
   • ശ്രദ്ധ തെറ്റിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി, പൂർണ്ണമായും പങ്കാളിക്കായി സമയം കണ്ടെത്തുക.

2. സ്നേഹപ്രകടനങ്ങൾ (Affectionate Gestures & Words):

   • തുടക്കത്തിൽ മൃദലമായ സ്പർശനങ്ങൾ, കൈകളിൽ പിടിക്കുക.
   • പങ്കാളിയെ പ്രശംസിക്കുക, സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ പറയുക (‘മധുര ഭാഷണം’).
   • ചെറിയ തമാശകൾ പറഞ്ഞ് പങ്കാളിയെ സന്തോഷിപ്പിക്കുക, മാനസികമായി അടുക്കുക.

3. ആലിംഗനം (Alinganam – Embraces):

   • പൂർവ്വകേളിയുടെ തുടക്കത്തിൽ, ആകസ്മികമെന്നോണം ശരീരത്തിൽ സ്പർശിക്കുന്ന ‘സ്പൃഷ്ടകം’ പോലുള്ള ലളിതമായ ആലിംഗനങ്ങൾ ആകാം.
   • ഉത്തേജനം വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച്, നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന ‘വിദ്ധകം’ പോലെയുള്ള അല്പം കൂടി ദൃഢമായ ആലിംഗനങ്ങളിലേക്ക് കടക്കാം. ഇത് അടുപ്പവും ആഗ്രഹവും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

4. ചുംബനം (Chumbanam – Kisses):

   • വാത്സല്യത്തോടെ നെറ്റിയിലോ കവിളിലോ കൈകളിലോ നൽകുന്ന ‘നിമിത്തകം’ പോലുള്ള മൃദല ചുംബനങ്ങളിൽ തുടങ്ങാം.
   • ക്രമേണ, അനുരാഗം വർദ്ധിക്കുമ്പോൾ ചുണ്ടുകളിലും കഴുത്തിലും മാറിടത്തിലും മറ്റ് സംവേദനക്ഷമമായ ഭാഗങ്ങളിലും കൂടുതൽ തീവ്രമായ ചുംബനങ്ങൾ (‘സ്ഫുരിതകം’, ‘പീഡിതകം’ മുതലായവ) നൽകാം. ശരീരത്തിൻ്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ചുംബിക്കുന്നത് പൂർവ്വകേളിയുടെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്.

5. ലാളന / അംഗരാഗം (Laalana / Angaragam – Caressing):

   • കൈകൾ ഉപയോഗിച്ച് പങ്കാളിയുടെ ശരീരത്തിൽ മൃദുവായി തലോടുക, ഉഴിയുക, ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുക എന്നിവയെല്ലാം ഇതിൽ വരും.
   • കാമസൂത്രം സ്ത്രീയുടെയും പുരുഷൻ്റെയും ശരീരത്തിലെ ഉത്തേജനം നൽകുന്ന പ്രത്യേക ഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് (erogenous zones) പറയുന്നുണ്ട്. അവിടങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധയോടെ ലാളിക്കുന്നത് ഉത്തേജനം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കും. പങ്കാളിയുടെ ശരീരത്തെ സ്നേഹത്തോടെയും ആരാധനയോടെയും സ്പർശിക്കുക എന്നതാണ് പ്രധാനം.

6. മൃദലമായ നഖ/ദന്തച്ഛേദ്യം (Gentle Nail/Teeth Marks):

   • പങ്കാളിയുടെ പൂർണ്ണ സമ്മതത്തോടെയും ഇഷ്ടത്തോടെയും മാത്രം, വേദനയുണ്ടാക്കാത്ത രീതിയിൽ, വളരെ മൃദലമായ നഖപ്പാടുകളോ (‘ആച്ഛുരിതകം’) പല്ലുകൾ കൊണ്ടുള്ള അടയാളങ്ങളോ (‘ഗൂഢകം’) നൽകുന്നത് ചിലപ്പോൾ ഉത്തേജനം വർദ്ധിപ്പിച്ചേക്കാം. ഇത് വളരെ ശ്രദ്ധയോടെയും സ്നേഹത്തോടെയും ചെയ്യേണ്ട ഒന്നാണ്. ശക്തമായ അടയാളങ്ങൾ സാധാരണയായി പൂർവ്വകേളിയിൽ ഉപയോഗിക്കാറില്ല.

7. വിനോദങ്ങളും കളികളും (Playful Activities):

   • ചെറിയ തോതിലുള്ള കളിയാക്കലുകൾ, ഇക്കിളിപ്പെടുത്തൽ, സ്നേഹത്തോടെയുള്ള പിടിവലികൾ തുടങ്ങിയവ പിരിമുറുക്കം കുറയ്ക്കാനും അടുപ്പം വർദ്ധിപ്പിക്കാനും സഹായിക്കും.

8. പങ്കാളിയുടെ പ്രതികരണം അറിയൽ (ഇംഗിതജ്ഞാനം – Understanding Signals):

   • പൂർവ്വകേളിയിലുടനീളം പങ്കാളിയുടെ പ്രതികരണങ്ങൾ (വാക്കുകൾ, നെടുവീർപ്പുകൾ, ശ്വാസോച്ഛ്വാസം, ശരീരഭാഷ) ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. അവർക്ക് എന്താണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്, എവിടെ സ്പർശിക്കുമ്പോഴാണ് കൂടുതൽ ഉത്തേജനം ലഭിക്കുന്നത് എന്നൊക്കെ മനസ്സിലാക്കി അതിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കണം. ഇത് പൂർവ്വകേളിയെ യാന്ത്രികമല്ലാതെ, ഹൃദ്യമാക്കുന്നു.

സമയദൈർഘ്യം: പൂർവ്വകേളിക്ക് കൃത്യമായ ഒരു സമയം വാത്സ്യായനൻ പറയുന്നില്ല. എന്നാൽ, പങ്കാളികൾ രണ്ടുപേരും, പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീ, ശാരീരികമായും മാനസികമായും സംയോഗത്തിന് തയ്യാറാകുന്നത് വരെ ഇത് തുടരണം എന്നാണ് അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ധൃതി കാണിക്കുന്നത് സ്ത്രീയുടെ ആനന്ദത്തെ പ്രതികൂലമായി ബാധിച്ചേക്കാം.

ഉപസംഹാരം: കാമസൂത്രത്തിലെ പൂർവ്വകേളി എന്നത് ലൈംഗികബന്ധത്തിന് തൊട്ടുമുൻപ് ചെയ്യുന്ന കുറച്ച് ലാളനകൾ മാത്രമല്ല, അതൊരു കലയാണ്. അന്തരീക്ഷം ഒരുക്കുന്നത് മുതൽ ചുംബനങ്ങളും തലോടലുകളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിവിധ പ്രവർത്തികളിലൂടെ പങ്കാളികൾക്കിടയിൽ വൈകാരികമായ ഐക്യവും ശാരീരികമായ ഉത്തേജനവും പടിപടിയായി വളർത്തിയെടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണിത്. പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കും പ്രതികരണങ്ങൾക്കും പ്രാധാന്യം നൽകി, ക്ഷമയോടെയും സ്നേഹത്തോടെയുമുള്ള പൂർവ്വകേളി, തുടർന്നുള്ള ലൈംഗികബന്ധത്തെ കൂടുതൽ ആഴമുള്ളതും ആനന്ദകരവും സംതൃപ്തി നൽകുന്നതുമാക്കി മാറ്റുന്നു.

കാമസൂത്രം ലൈംഗിക ബന്ധത്തെ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട പ്രവൃത്തിയായാണ് കാണുന്നത്, മറിച്ച് അതിന് വ്യക്തമായ ഘട്ടങ്ങളുണ്ടെന്നും ഓരോ ഘട്ടത്തിനും അതിൻ്റേതായ പ്രാധാന്യമുണ്ടെന്നും പഠിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ഘട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ താഴെ നൽകുന്നു:

1. പൂർവ്വകേളി (Purvakeli – Foreplay / പ്രണയപൂർവ്വകേളികൾ):

• ഉദ്ദേശ്യം: ഇതാണ് ലൈംഗികബന്ധത്തിന് മുമ്പുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് ഘട്ടം. ഇതിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യങ്ങൾ പങ്കാളികളിൽ പരസ്പരം ലൈംഗിക ഉത്തേജനം ഉണ്ടാക്കുക, വൈകാരികമായ അടുപ്പം സൃഷ്ടിക്കുക, ശരീരങ്ങളെ (പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീയുടെ യോനിയിൽ നനവുണ്ടാകാൻ) സംയോഗത്തിനായി തയ്യാറാക്കുക, അനുയോജ്യമായ ഒരു മാനസികാവസ്ഥ രൂപപ്പെടുത്തുക എന്നിവയാണ്. സ്ത്രീയുടെ ലൈംഗിക സംതൃപ്തിക്ക് ഈ ഘട്ടം വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് വാത്സ്യായനൻ കരുതുന്നു, കാരണം സ്ത്രീക്ക് ഉത്തേജിതയാകാൻ കൂടുതൽ സമയം വേണ്ടിവന്നേക്കാം.
• പ്രധാന പ്രവർത്തികൾ: കാമസൂത്രം പൂർവ്വകേളികളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഇവയാണ്:
  • അന്തരീക്ഷം ഒരുക്കൽ: സുഗന്ധങ്ങൾ, മങ്ങിയ വെളിച്ചം, ഇഷ്ടപ്പെട്ട സംഗീതം (ഇവയെക്കുറിച്ചുള്ള പുരാതന കാഴ്ചപ്പാടുകൾ വ്യത്യസ്തമാകാമെങ്കിലും) തുടങ്ങിയവയിലൂടെ ആകർഷകമായ ഒരന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കൽ.
  • മൃദുല സ്പർശനങ്ങളും തലോടലും: ശരീരത്തിൻ്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്നേഹത്തോടെയും കാമത്തോടെയുമുള്ള തലോടലുകൾ.
  • ആലിംഗനങ്ങൾ (Alinganam): തുടക്കത്തിലെ സൗമ്യമായ സ്പർശനങ്ങൾ മുതൽ (സ്പൃഷ്ടകം) കൂടുതൽ ദൃഢമായ ആലിംഗനങ്ങൾ വരെ (വിദ്ധകം, പീഡിതകം) അടുപ്പവും ആഗ്രഹവും വർദ്ധിപ്പിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.
  • ചുംബനങ്ങൾ (Chumbanam): വാത്സല്യം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ലളിതമായ ചുംബനങ്ങൾ മുതൽ (നിമിത്തകം) അഭിനിവേശം ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന തീവ്രമായ ചുംബനങ്ങൾ വരെ (അവപീഡിതകം, ജിഹ്വായുദ്ധം) ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
  • നഖ-ദന്തച്ഛേദ്യങ്ങൾ (Nakhachhedyam, Dantachhedyam): ഇവയുടെ മൃദലമായ രൂപങ്ങൾ, പങ്കാളിയുടെ സമ്മതത്തോടെയും ഇഷ്ടത്തോടെയും, ഉത്തേജനം വർദ്ധിപ്പിക്കാനായി പൂർവ്വകേളിയിൽ ഉപയോഗിക്കാം.
  • മധുര ഭാഷണം: സ്നേഹം, ഇഷ്ടം, പ്രശംസ, ആഗ്രഹം എന്നിവ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ.
  • ഇംഗിതജ്ഞാനം: പങ്കാളിയുടെ പ്രതികരണങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ച്, അവർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന രീതിയിൽ മുന്നോട്ട് പോകാനുള്ള കഴിവ്.
• സമയദൈർഘ്യം: ഈ ഘട്ടം ധൃതിപിടിച്ച് അവസാനിപ്പിക്കരുത്, പങ്കാളികൾ രണ്ടുപേരും, പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീ, ശരിയായ ഉത്തേജനം നേടി എന്ന് ഉറപ്പാക്കണം.

2. സംയോഗം (Samyogam – The Main Act / ബന്ധത്തിൻ്റെ പ്രധാന ഘട്ടം):

• ഉദ്ദേശ്യം: ഇത് യഥാർത്ഥ ശാരീരികമായ കൂടിച്ചേരലാണ്. ഇതിൻ്റെ ലക്ഷ്യം പരസ്പരമുള്ള ആനന്ദവും, ആത്യന്തികമായി രതിമൂർച്ഛയുമാണ്.
• പ്രധാന പ്രവർത്തികൾ: ഈ ഘട്ടത്തിൽ താഴെപ്പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു:
  • ആസനങ്ങൾ (Asanas): പങ്കാളികളുടെ സൗകര്യം, താൽപ്പര്യം, ലഭിക്കേണ്ട ഉത്തേജനം എന്നിവ അനുസരിച്ച് വിവിധ ലൈംഗിക നിലകൾ (ഉത്താനം, പാർശ്വ സംപുഷ്ടം, ഉപവിഷ്ടകം, വ്യായാനിതകം, ധേനുകം മുതലായവ) സ്വീകരിക്കുകയോ, ബന്ധത്തിനിടയിൽ അവ മാറ്റുകയോ ചെയ്യുക.
  • ചലനങ്ങളും താളവും: ലിംഗം യോനിയിൽ ചലിപ്പിക്കുന്നതിൻ്റെ വേഗത, ആഴം, താളം എന്നിവ ക്രമീകരിക്കുന്നത്. വ്യത്യസ്ത തരം ചലനങ്ങളെക്കുറിച്ച് കാമസൂത്രത്തിൽ സൂചനകളുണ്ട്.
  • സംയോഗ സമയത്തെ പ്രവർത്തികൾ: ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്ന സമയത്ത് തുടരുന്ന ചുംബനങ്ങൾ, ആലിംഗനങ്ങൾ, തലോടലുകൾ, ആനന്ദം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ (സീൽക്കാരം) എന്നിവ.
  • പരസ്പര ആനന്ദത്തിൽ ശ്രദ്ധ: ഈ ഘട്ടത്തിലും, ഒരാളുടെ മാത്രം സുഖത്തിനല്ല, മറിച്ച് രണ്ടുപേരുടെയും ആനന്ദത്തിനാണ് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നത്. സ്ത്രീ മുൻകൈ എടുക്കുന്ന ‘പുരുഷായിതം’ ഇവിടെയും പ്രസക്തമാണ്.

3. സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ (Samyoganantara Shushrusha – Aftercare / ശേഷമുള്ള പരിചരണം):

• ഉദ്ദേശ്യം: ലൈംഗികബന്ധം അതിൻ്റെ മൂർദ്ധന്യത്തിൽ അവസാനിച്ച ശേഷം, ആ അടുപ്പത്തിൽ നിന്ന് പതുക്കെ പുറത്തുവരാനും, പങ്കാളിയോടുള്ള സ്നേഹവും കരുതലും പ്രകടിപ്പിക്കാനും, വൈകാരിക ബന്ധം ഊട്ടിയുറപ്പിക്കാനുമുള്ള ഘട്ടമാണിത്. പലപ്പോഴും അവഗണിക്കപ്പെടുന്ന ഈ ഘട്ടത്തിന് കാമസൂത്രം പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു.
• പ്രധാന പ്രവർത്തികൾ:
  • ചേർന്നു കിടക്കൽ: ബന്ധം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ അകന്നു മാറുകയോ തിരിഞ്ഞു കിടക്കുകയോ ചെയ്യാതെ, അല്പനേരം കൂടി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കുകയോ ചേർന്നിരിക്കുകയോ ചെയ്യുക.
  • മൃദലമായ ലാളനകൾ: തീവ്രമല്ലാത്ത, സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന തലോടലുകൾ, മൃദുവായ ചുംബനങ്ങൾ.
  • സ്നേഹ സംഭാഷണം: അനുഭവം പങ്കുവെക്കുക, സംതൃപ്തി അറിയിക്കുക, സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ പറയുക.
  • ആശ്വാസം നൽകുന്ന പ്രവർത്തികൾ: ദാഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ വെള്ളം നൽകുക, പങ്കാളിയെ വിശറി കൊണ്ട് വീശിക്കൊടുക്കുക, വിയർപ്പ് തുടച്ചുകൊടുക്കുക, ഒരുമിച്ച് കുളിക്കുക തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ.
  • വിശ്രമം: ഒരുമിച്ച് ശാന്തമായി വിശ്രമിക്കുക.
• പ്രാധാന്യം: ശാരീരികമായ ഉത്തേജനം അവസാനിച്ച ശേഷവും പങ്കാളിയോടുള്ള സ്നേഹവും ബഹുമാനവും കരുതലും നിലനിൽക്കുന്നു എന്ന് ഇത് കാണിക്കുന്നു. ഇത് വൈകാരികമായ ബന്ധം ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും, പങ്കാളിക്ക് താൻ വിലമതിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന തോന്നൽ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഉപസംഹാരം:

ഈ മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളെയും (പൂർവ്വകേളി, സംയോഗം, സംയോഗാനന്തര ശുശ്രൂഷ) വ്യക്തമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ, കാമസൂത്രം ലൈംഗികതയെ ഒരു സമഗ്രമായ അനുഭവമായിട്ടാണ് കാണുന്നത്. ശരിയായ തയ്യാറെടുപ്പും (പൂർവ്വകേളി), സ്നേഹത്തോടെയുള്ള സമാപനവും (ശേഷമുള്ള പരിചരണം), പ്രധാന ലൈംഗിക പ്രവൃത്തിയോളം തന്നെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് ഇത് പഠിപ്പിക്കുന്നു. ഇവയെല്ലാം ചേരുമ്പോഴാണ് പങ്കാളികൾക്ക് ആഴത്തിലുള്ള സംതൃപ്തിയും, പരസ്പര

കാമസൂത്രത്തിൽ ലൈംഗിക ആനന്ദവും വൈകാരിക ബന്ധവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ട്. നിങ്ങൾ സൂചിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ വിശദമായി താഴെ നൽകുന്നു:

1. ലൈംഗികത: ശാരീരികത്തിനപ്പുറമുള്ള അനുഭവം (Sex: Beyond Just a Physical Act):

കാമസൂത്രം ലൈംഗികബന്ധത്തിൻ്റെ ശാരീരിക വശങ്ങളെ (ആസനങ്ങൾ, ചുംബനങ്ങൾ, ആലിംഗനങ്ങൾ മുതലായവ) വളരെ വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അത് ഒരിക്കലും കേവലം ഒരു യാന്ത്രിക പ്രവൃത്തിയായി മാത്രം കാണുന്നില്ല. വാത്സ്യായനൻ ലൈംഗികതയെ ഒരു കലയും ശാസ്ത്രവുമായാണ് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്, അതിൽ വൈകാരികമായ ഘടകങ്ങൾക്ക് വലിയ സ്ഥാനമുണ്ട്.

• വൈകാരിക അടുപ്പം (Emotional Intimacy): യഥാർത്ഥ ലൈംഗിക ആനന്ദത്തിന് പങ്കാളികൾ തമ്മിൽ സ്നേഹവും (‘പ്രീതി’) വിശ്വാസവും (‘വിശ്വാസം’) അടുപ്പവും അനിവാര്യമാണെന്ന് കാമസൂത്രം പറയുന്നു. മൃദലമായ തലോടലുകൾ, സ്നേഹത്തോടെയുള്ള വാക്കുകൾ (‘മധുര ഭാഷണം’), പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയുന്നത്, അനുയോജ്യമായ അന്തരീക്ഷം ഒരുക്കുന്നത്, പങ്കാളിയുടെ ആ നിമിഷത്തിലെ മാനസികാവസ്ഥ (‘ഭാവം’) മനസ്സിലാക്കി പെരുമാറുന്നത് എന്നിവയെല്ലാം വൈകാരികമായ അടുപ്പം വർദ്ധിപ്പിക്കാനും ലൈംഗികാനുഭവം കൂടുതൽ ഹൃദ്യമാക്കാനും സഹായിക്കും.
• പരസ്പര ബഹുമാനം (Mutual Respect): പങ്കാളിയെ ഒരു വ്യക്തിയായി കണ്ട് ബഹുമാനിക്കേണ്ടതിൻ്റെ പ്രാധാന്യം കാമസൂത്രം എടുത്തുപറയുന്നു. ഇത് ലൈംഗികബന്ധത്തിൽ നിർബന്ധമായും പാലിക്കേണ്ട ഒന്നാണ്. പങ്കാളിയുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളെ മാനിക്കുക, സമ്മതമില്ലാതെ ഒന്നിനും നിർബന്ധിക്കാതിരിക്കുക, അവരുടെ സുഖത്തിന് മുൻഗണന നൽകുക എന്നിവയെല്ലാം പരസ്പര ബഹുമാനത്തിൻ്റെ ഭാഗമാണ്. ശാരീരികമായ ആനന്ദത്തിനൊപ്പം ഈ വൈകാരിക ഘടകങ്ങൾ ചേരുമ്പോഴാണ് ലൈംഗികത പൂർണ്ണവും സംതൃപ്തവുമാകുന്നതെന്ന് വാത്സ്യായനൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു.

2. സ്ത്രീയുടെ ആനന്ദത്തിന് പ്രത്യേക പരിഗണന (Special Attention to Female Pleasure):

കാമസൂത്രത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ സവിശേഷതകളിലൊന്ന് അത് സ്ത്രീയുടെ ലൈംഗിക സംതൃപ്തിക്ക് നൽകുന്ന പ്രാധാന്യമാണ്. പുരുഷൻ്റെ സുഖം മാത്രം ലക്ഷ്യം വെക്കുന്ന സമീപനമല്ല വാത്സ്യായനൻ സ്വീകരിക്കുന്നത്.

• എന്തുകൊണ്ട് പ്രാധാന്യം?: പങ്കാളികൾക്ക് ഇരുവർക്കും ഒരുപോലെ സംതൃപ്തി ലഭിക്കുമ്പോഴാണ് ലൈംഗികബന്ധം സന്തോഷകരമാകുന്നതും ദാമ്പത്യബന്ധം ദൃഢമാകുന്നതും (‘ബന്ധം ദൃഢമാക്കാൻ’) എന്ന് വാത്സ്യായനൻ വിശ്വസിച്ചു. സ്ത്രീക്ക് തൃപ്തി ലഭിക്കാതെ വരുന്നത് ബന്ധങ്ങളിൽ അസ്വാരസ്യങ്ങൾക്ക് (‘രമ്യത കുറവിന്’) കാരണമായേക്കാം.
• പുരുഷന്മാർക്കുള്ള ഉപദേശം: സ്ത്രീകളുടെ ആനന്ദവും തൃപ്തിയും ഉറപ്പാക്കാൻ പുരുഷന്മാർ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണമെന്ന് കാമസൂത്രം ഉപദേശിക്കുന്നു. അതിനായുള്ള ചില നിർദ്ദേശങ്ങൾ ഇവയാണ്:
  • പൂർവ്വകേളിക്ക് പ്രാധാന്യം (Importance of Foreplay): സ്ത്രീക്ക് ലൈംഗികമായി ഉണർവ്വുണ്ടാകാൻ പുരുഷനെക്കാൾ കൂടുതൽ സമയം വേണ്ടിവന്നേക്കാം എന്ന് മനസ്സിലാക്കി, സംയോഗത്തിന് മുൻപ് മതിയായ രീതിയിൽ ആലിംഗനം, ചുംബനം, ലാളന എന്നിവ നൽകി അവളെ സാവധാനം ഉത്തേജിപ്പിക്കണം.
  • ഇഷ്ടങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കൽ (Understanding Preferences): സ്ത്രീക്ക് എന്താണ് ഇഷ്ടം, ഏത് രീതിയിലാണ് അവൾക്ക് കൂടുതൽ സുഖം ലഭിക്കുന്നത് എന്ന് നിരീക്ഷണത്തിലൂടെയും ആശയവിനിമയത്തിലൂടെയും (‘ഇംഗിതജ്ഞാനം’) മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കണം.
  • ക്ഷമയും വൈദഗ്ദ്ധ്യവും (Patience and Skill): പുരുഷൻ ധൃതി കാണിക്കാതെ, ക്ഷമയോടെ, വൈദഗ്ദ്ധ്യത്തോടെ സ്ത്രീയെ സമീപിക്കണം. അവളുടെ രതിമൂർച്ഛയ്ക്ക് (orgasm) വേണ്ടി കാത്തിരിക്കാനോ അതിന് സഹായിക്കുന്ന രീതികൾ അവലംബിക്കാനോ തയ്യാറാകണം.
  • പുരുഷായിതം അംഗീകരിക്കൽ (Accepting Purushayitam): സ്ത്രീ മുൻകൈ എടുത്ത് ബന്ധപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ അതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും അതിനോട് സഹകരിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നത് അവളുടെ ആനന്ദത്തിന് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നതിൻ്റെ ഭാഗമാണ്.
  • സംയോഗാനന്തര ലാളന (Post-Coital Care): ലൈംഗികബന്ധത്തിന് ശേഷം ഉടനെ പിന്തിരിയാതെ, അല്പനേരം കൂടി സംസാരിക്കുകയോ തലോടുകയോ ചെയ്യുന്നത് സ്ത്രീക്ക് ലഭിക്കുന്ന പരിഗണനയുടെയും സ്നേഹത്തിൻ്റെയും സൂചനയാണ്.

ഉപസംഹാരം:

ലൈംഗികത എന്നത് ശാരീരിക സുഖം മാത്രമുള്ള ഒന്നല്ലെന്നും, അത് പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള സ്നേഹം, ബഹുമാനം, വിശ്വാസം, വൈകാരികമായ അടുപ്പം എന്നിവയുടെയെല്ലാം പ്രകടനം കൂടിയാണെന്നും കാമസൂത്രം വ്യക്തമാക്കുന്നു. ശാരീരികമായ പ്രവർത്തികളെ വൈകാരികമായ തലങ്ങളുമായി സമന്വയിപ്പിക്കുമ്പോഴാണ് ലൈംഗിക ആനന്ദം പൂർണ്ണമാകുന്നത്. ഈ പ്രക്രിയയിൽ, സ്ത്രീയുടെ സംതൃപ്തിക്ക് പുരുഷൻ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധയും പരിഗണനയും നൽകേണ്ടത് ആരോഗ്യകരവും സന്തോഷകരവുമായ ദാമ്പത്യബന്ധത്തിന് അനിവാര്യമാണെന്ന് വാത്സ്യായനൻ പഠിപ്പിക്കുന്നു.

കാമസൂത്രത്തിൽ പങ്കാളികളുടെ ശാരീരിക അനുയോജ്യതയെക്കുറിച്ച് പറയുന്ന ഭാഗം വിശദമാക്കാം. വാത്സ്യായനൻ ശാരീരിക അളവുകളുടെ (പ്രധാനമായും ലൈംഗികാവയവങ്ങളുടെ വലിപ്പം) അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്ത്രീകളെയും പുരുഷന്മാരെയും മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളായി തിരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള ശാരീരികമായ ചേർച്ച മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുമെന്നാണ് അദ്ദേഹം കരുതുന്നത്.

വർഗ്ഗീകരണം (The Classification):

• പുരുഷന്മാർ (Men): ലിംഗത്തിൻ്റെ വലിപ്പം അനുസരിച്ച്:
  1. ശശൻ (Shashan – മുയൽ): ചെറിയ ലിംഗമുള്ളയാൾ (‘Small’).
  2. വൃഷഭൻ (Vrishabhan – കാള): ഇടത്തരം ലിംഗമുള്ളയാൾ (‘Medium’).
  3. അശ്വൻ (Ashvan – കുതിര): വലിയ ലിംഗമുള്ളയാൾ (‘Large’).
• സ്ത്രീകൾ (Women): യോനിയുടെ ആഴവും വലിപ്പവും അനുസരിച്ച്:
  1. മൃഗി (Mrigi – പേടമാൻ): ആഴം കുറഞ്ഞ യോനിയുള്ളവൾ (‘Small’).
  2. വഡവ (Vadava – പെൺകുതിര): ഇടത്തരം ആഴമുള്ള യോനിയുള്ളവൾ (‘Medium’).
  3. ഹസ്തിനി (Hastini – പിടിയാന): ആഴം കൂടിയ യോനിയുള്ളവൾ (‘Large’).

അനുയോജ്യതയും ഗുണദോഷങ്ങളും (Compatibility – Pros & Cons):

ഈ വർഗ്ഗീകരണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വാത്സ്യായനൻ പ്രധാനമായും രണ്ടുതരം ചേർച്ചകളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു:

1. സമരതം (Sama-ratam – തുല്യമായ / അനുയോജ്യമായ ചേർച്ച):

• എന്താണ്: ഒരേ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട പുരുഷനും സ്ത്രീയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം (ശശൻ-മൃഗി, വൃഷഭൻ-വഡവ, അശ്വൻ-ഹസ്തിനി). ആകെ 3 തരം സമരതങ്ങൾ.
• ഗുണങ്ങൾ (Pros): കാമസൂത്രമനുസരിച്ച് ഇതാണ് ഏറ്റവും ഉത്തമമായ (Ideal/Best) ചേർച്ച. കാരണം:
  • ശാരീരികമായി ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ അളവുകളാണ് (Perfect physical fit).
  • ഇത് പരമാവധി സ്പർശനത്തിനും ഘർഷണത്തിനും (friction) വഴിയൊരുക്കുന്നു.
  • രണ്ടുപേർക്കും താരതമ്യേന എളുപ്പത്തിൽ പൂർണ്ണമായ ലൈംഗിക സംതൃപ്തി (‘പൂർണ്ണ സംതൃപ്തി’) നേടാൻ സാധിക്കുന്നു.
  • ശാരീരികമായ അസ്വസ്ഥതകൾ കുറവായിരിക്കും.
• ദോഷങ്ങൾ (Cons): കാമസൂത്രമനുസരിച്ച് സമരതത്തിന് കാര്യമായ ദോഷങ്ങളില്ല, ഇതാണ് ഏറ്റവും അഭികാമ്യം.

2. വിഷമരതം (Vishama-ratam – തുല്യമല്ലാത്ത / അനുയോജ്യത കുറഞ്ഞ ചേർച്ച):

• എന്താണ്: വ്യത്യസ്ത വിഭാഗങ്ങളിൽപ്പെട്ട പുരുഷനും സ്ത്രീയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം. ആകെ 6 തരം വിഷമരതങ്ങൾ സാധ്യമാണ്. ഇതിനെ വീണ്ടും രണ്ടായി തിരിക്കാം:
  • ഉച്ചരതം (Uchcha-ratam – ഉയർന്ന രതി): പുരുഷൻ്റെ വിഭാഗം സ്ത്രീയുടേതിനേക്കാൾ വലുതായിരിക്കുമ്പോൾ (ഉദാ: വൃഷഭൻ-മൃഗി, അശ്വൻ-മൃഗി, അശ്വൻ-വഡവ – 3 തരം).
  • നീചരതം (Nicha-ratam – താഴ്ന്ന രതി): പുരുഷൻ്റെ വിഭാഗം സ്ത്രീയുടേതിനേക്കാൾ ചെറുതായിരിക്കുമ്പോൾ (ഉദാ: ശശൻ-വഡവ, ശശൻ-ഹസ്തിനി, വൃഷഭൻ-ഹസ്തിനി – 3 തരം).
• ഗുണദോഷങ്ങൾ (Pros and Cons): കാമസൂത്രം വിഷമരതത്തെ പൂർണ്ണമായി തള്ളിക്കളയുന്നില്ലെങ്കിലും, ഇതിനെ സമരതത്തെ അപേക്ഷിച്ച് കുറഞ്ഞ സംതൃപ്തി നൽകുന്നതോ (മധ്യമം – Medium) അല്ലെങ്കിൽ അധമമായതോ (Adhamam – Lowest) ആയി കാണുന്നു. ഇതിലെ പ്രധാന ഗുണങ്ങളും ദോഷങ്ങളും (വെല്ലുവിളികൾ) ഇവയാണ്:
  • ഉച്ചരതം (ഉയർന്ന രതി) – ദോഷങ്ങൾ:
    • പുരുഷൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കിൽ സ്ത്രീക്ക് ശാരീരികമായ അസ്വസ്ഥതയോ വേദനയോ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.
    • സ്ത്രീക്ക് അമിതമായ ‘നിറവ്’ (overly filled) അനുഭവപ്പെടാം.
    • ഈ വലിപ്പ വ്യത്യാസം കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ പ്രത്യേക രീതികളോ (ആസനങ്ങൾ) വൈദഗ്ധ്യമോ ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം.
  • നീചരതം (താഴ്ന്ന രതി) – ദോഷങ്ങൾ:
    • യോനിയിൽ വേണ്ടത്ര ‘നിറവ്’ തോന്നാത്തതുകൊണ്ടോ ഘർഷണം കുറവായതുകൊണ്ടോ സ്ത്രീക്ക് പൂർണ്ണ സംതൃപ്തി ലഭിക്കാൻ പ്രയാസമുണ്ടാകാം.
    • പുരുഷന് ആത്മവിശ്വാസക്കുറവ് തോന്നാനോ, സ്ത്രീയെ വേണ്ടവിധം ഉത്തേജിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്ന തോന്നലോ ഉണ്ടാകാം.
    • ഇത്തരം ബന്ധങ്ങളിൽ സംതൃപ്തി ലഭിക്കാൻ ‘സംപുഷ്ടകം’ (കാലുകൾ പിണച്ചുവെച്ച് ഇറുക്കം കൂട്ടുന്ന രീതി) പോലുള്ള പ്രത്യേക ആസനങ്ങളോ കൂടുതൽ ലാളനകളോ വേണ്ടിവന്നേക്കാം.
  • പൊതുവായ ഗുണങ്ങൾ/സാധ്യതകൾ: ശാരീരികമായ ഈ വ്യത്യാസങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായി, പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കി, വൈദഗ്ധ്യമുള്ള രീതികൾ ഉപയോഗിച്ചാൽ വിഷമരതത്തിലും സംതൃപ്തി കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കുമെന്നും കാമസൂത്രം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ “പങ്കാളികൾ തമ്മിലുള്ള വൈകാരിക അടുപ്പവും, പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാനുള്ള കഴിവും, ലൈംഗിക കലയിലുള്ള അറിവും” വളരെ പ്രധാനമാണ്. ദോഷങ്ങളെ മറികടക്കാൻ കൂടുതൽ പ്രയത്നവും വൈദഗ്ദ്ധ്യവും ആവശ്യമാണെന്ന് സാരം.

ഈ വർഗ്ഗീകരണത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം: വാത്സ്യായനൻ ഈ വർഗ്ഗീകരണം നടത്തിയത് ആളുകളെ നല്ലതെന്നും ചീത്തയെന്നും മുദ്രകുത്താനോ, ചില ബന്ധങ്ങൾ അസാധ്യമാണെന്ന് പറയാനോ അല്ല. മറിച്ച്, ലൈംഗികതയിലെ ശാരീരികമായ ചേർച്ചയെ ശാസ്ത്രീയമായി മനസ്സിലാക്കാനും, വ്യത്യസ്ത ചേർച്ചകളിലെ വെല്ലുവിളികൾ എന്തൊക്കെയാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാനും, ആ വെല്ലുവിളികളെ അതിജീവിച്ച് എങ്ങനെ പരസ്പരം സംതൃപ്തി നേടാം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് പ്രായോഗികമായ അറിവ് നൽകാനുമാണ്. ഇത് പരസ്പര ധാരണയ്ക്കും സന്തോഷകരമായ ലൈംഗിക ജീവിതത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള ഒരു വഴികാട്ടിയാണ്.

കാമസൂത്രത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന ‘ധേനുകം’ (Dhenukam) എന്ന രീതിയെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പറയാം. ‘ധേനു’ എന്നാൽ പശു എന്നാണർത്ഥം. ഈ രീതിയിൽ സ്ത്രീ ഒരു പശുവിനെപ്പോലെ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് നാല്ക്കാലി മൃഗങ്ങളെപ്പോലെ കൈകളിലും കാൽമുട്ടുകളിലും ഊന്നി നിൽക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ് ഈ പേര് വന്നത്. ഇത് പിന്നിലൂടെ പ്രവേശനം സാധ്യമാക്കുന്ന ഒരു രീതിയാണ്.

എന്താണ് ധേനുകം? (Description of the Position):

• സ്ത്രീയുടെ നില (Woman’s Posture): സ്ത്രീ കൈപ്പത്തികളിലും കാൽമുട്ടുകളിലും ഊന്നി, നാല് കാലിൽ നിൽക്കുന്നതുപോലെ ഒരു നില സ്വീകരിക്കുന്നു. ശരീരം തറയ്ക്ക് ഏകദേശം സമാന്തരമായിരിക്കും, പുറംഭാഗം നേരെയായോ അല്പം വളച്ചോ വെക്കാം. നിതംബം പുറകിലേക്ക് അല്പം ഉയർന്നിരിക്കും. ചിലപ്പോൾ കൈപ്പത്തികൾക്ക് പകരം കൈമുട്ടുകളിൽ ഊന്നി നിൽക്കുന്ന രീതിയും (അല്പം താഴ്ന്ന നില) ധേനുകമായി കണക്കാക്കാറുണ്ട്.
• പുരുഷൻ്റെ നില (Man’s Posture): പുരുഷൻ സ്ത്രീയുടെ പുറകിൽ നിന്ന്, മുട്ടുകുത്തിയോ അല്പം കുനിഞ്ഞുനിന്നോ പിന്നിലൂടെ യോനിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു. പുരുഷന് സ്ത്രീയുടെ ഇടുപ്പിലോ അരക്കെട്ടിലോ പിടിച്ച് ചലനങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കാനോ സ്ഥിരത നൽകാനോ സാധിക്കും.

ധേനുകം രീതിയുടെ ഗുണങ്ങളും പ്രത്യേകതകളും:

1. ആഴത്തിലുള്ള പ്രവേശനം (Deep Penetration): ഈ നിലയിലുള്ള പ്രവേശനത്തിൻ്റെ കോൺ (angle) കാരണം പലപ്പോഴും പുരുഷലിംഗത്തിന് യോനിക്കുള്ളിൽ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ എത്താൻ സാധിക്കും.
2. ജി-സ്പോട്ട് ഉത്തേജനം (G-Spot Stimulation): പ്രവേശനത്തിൻ്റെ പ്രത്യേക കോൺ കാരണം സ്ത്രീയുടെ ജി-സ്പോട്ട് എന്ന സംവേദനക്ഷമമായ ഭാഗത്ത് ഉത്തേജനം ലഭിക്കാൻ ഈ രീതിക്ക് സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് പലരും കരുതുന്നു.
3. വ്യത്യസ്തമായ അനുഭൂതി (Different Sensations): മറ്റ് രീതികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ശാരീരിക സംവേദനങ്ങൾ ഈ രീതി ഇരുവർക്കും നൽകുന്നു.
4. പുരുഷന് ദൃശ്യപരമായ ഉത്തേജനം (Visual Stimulation for Man): ഈ നില പുരുഷന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കാഴ്ച നൽകുന്നു, ഇത് ചിലർക്ക് ഉത്തേജനം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സഹായിച്ചേക്കാം.
5. ലാളിക്കാനുള്ള സൗകര്യം (Accessibility for Caressing): പുരുഷന് സ്ത്രീയുടെ പുറംഭാഗം, നിതംബം, തുടകൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ലാളിക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. ചിലപ്പോൾ മുന്നോട്ട് കൈനീട്ടി സ്തനങ്ങളിലോ കൃസരിയിലോ (clitoris) സ്പർശിക്കാനും സാധിച്ചേക്കാം.
6. വൈവിധ്യം (Variety): ലൈംഗിക ബന്ധത്തിലെ പതിവ് രീതികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി പുതിയൊരു അനുഭവം നൽകുന്നു.

ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ (Considerations):

• ശാരീരിക ആയാസം: ദീർഘനേരം ഈ നില തുടർന്നാൽ സ്ത്രീക്ക് കൈത്തണ്ടയിലോ കാൽമുട്ടുകളിലോ ആയാസം തോന്നാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. തലയിണകളോ മറ്റ് മൃദുവായ പ്രതലങ്ങളോ താങ്ങിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് ആശ്വാസം നൽകിയേക്കാം.
• മുഖാമുഖം വരുന്നില്ല: ഈ രീതിയിൽ പങ്കാളികൾക്ക് പരസ്പരം മുഖത്ത് നോക്കാനോ, കണ്ണിൽ നോക്കി സംസാരിക്കാനോ, എളുപ്പത്തിൽ ചുംബിക്കാനോ സാധിക്കില്ല. ഇത് മുഖാമുഖം നോക്കിയുള്ള രീതികൾ നൽകുന്നത്ര വൈകാരിക അടുപ്പം (emotional intimacy) ചിലപ്പോൾ നൽകിയെന്ന് വരില്ല.
• ആശയവിനിമയം: മുഖഭാവങ്ങൾ കാണാൻ സാധിക്കാത്തതുകൊണ്ട്, സുഖം, വേദന, വേഗത, ആഴം എന്നിവയെക്കുറിച്ച് പങ്കാളികൾ പരസ്പരം വ്യക്തമായി ആശയവിനിമയം നടത്തേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.

ഉപസംഹാരം:

ധേനുകം എന്നത് കാമസൂത്രത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന, പിന്നിലൂടെയുള്ള പ്രവേശനത്തിന് പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന ഒരു സവിശേഷ രീതിയാണ്. ഇത് വ്യത്യസ്തമായ ശാരീരിക സംവേദനങ്ങൾക്കും, ആഴത്തിലുള്ള പ്രവേശനത്തിനും, പ്രത്യേക ഭാഗങ്ങളിലെ ഉത്തേജനത്തിനും സാധ്യത നൽകുന്നു. ലൈംഗിക ജീവിതത്തിൽ വൈവിധ്യം കൊണ്ടുവരാൻ സഹായിക്കുന്ന ഈ രീതിക്ക് അതിൻ്റേതായ ഗുണങ്ങളും പ്രായോഗികമായ പരിമിതികളുമുണ്ട്. മുഖാമുഖം നോക്കിയുള്ള രീതികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, സ്പർശനത്തിലൂടെയും വാക്കുകളിലൂടെയുമുള്ള ആശയവിനിമയത്തിന് ഇതിൽ കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകേണ്ടി വന്നേക്കാം.